در حالیکه تجهیزات دندانپزشکی روز به روز در حال پیشرفت هستند تا لبخندی سالم و زیبا را برای افراد به ارمغان بیاورند، پژوهشگران نیز مشغول بررسی میزان کارآمدی این ابزار هستند. در ذیل این مقاله به چند پژوهش جدید در خصوص واترجت اشاره می کنیم.
- واترجت دندان برای نگهداری ایمپلنت موثرتر از نخ دندان است
مطالعه ای برای تعیین اثربخشی واترجت در کاهش میزان خونریزی در پروبینگ (BOP) در اطراف ایمپلنت های دندانی در مقایسه با نخ دندان انجام شده است. بیماران دارای ایمپلنت به طور تصادفی در یکی از دو گروه قرار گرفتند. این مطالعه کارایی یک مسواک دستی با واترجت را با کارایی یک مسواک دستی با نخ دندان معمولی مقایسه کرد. نتیحه اولیه کاهش میزان خونریزی در پروبینگ (BOP) پس از 30 روز بود. هیچ تفاوتی در درصد مکان های خونریزی بین دو گروه در ابتدا وجود نداشت. پس از گذشت 30 روز افرادی که مسواک دستی با واترجت استفاده کردند 88 درصد کاهش میزان خونریزی در پروبینگ (BOP) نشان دادند (18 نفر از 22 نفر) و افردای که مسواک دستی با نخ دندان معمولی استفاده کردند 33 درصد کاهش میزان خونریزی در پروبینگ (BOP) نشان دادند. این نتایج نشان دادند که گروه استفاده کنندگان واترجت از نظر آماری کاهش خونریزی بیشتری نسبت به گروه استفاده کنندگان نخ دندان معمولی داشتند. بنابراین، محققین به این نتیجه رسیدند که استفاده از واترجت می تواند برای حفظ بهداست ایمپلنت بسیار مفید باشند.
- کارایی واترجت دندان سه برابر از نخ دندان معمولی برای بیماران ارتودنسی بیشتر است
خودمراقبتی برای افرادی که از ارتودنسی استفاده می کنند به دلیل طراحی ذاتی براکت‌ها و سیم‌های کمانی دشوار است. معمولا افزایش پلاک و التهاب لثه پس از قرار دادن ارتودنسی ثابت اتفاق می افتد. بررسی تأثیر استفاده از واتر جت دندانی با نوک مخصوص به ارتودنسی بر روی پلاک و خونریزی در بیمارن نوجوانی که ارتودنسی ثابت دارند. یکصد و شش نفر در این مطالعه بالینی مورد بررسی قرار گرفتند. تمام افراد به طور تصادفی به 3 گروه درمانی تقسیم شدند. گروه اول: در طول روز یکبار واترجت با نوک مخصوص به ارتودنسی و مسواک معمولی استفاده کردند. گروه دوم: یک بار در روز نخ دندان معمولی و مسواک دستی استفاده کردند. گروه سوم: فقط مسواک معمولی استفاده کردند. شاخص میزان پلاک (PI) و شاخص میزان خونریزی (BI) در ابتدا و در هفته های 2 و 4 ثبت شدند. هر سه گروه کاهش معنی داری در هفته های 2 و 4 نشان دادند. در گروه اول، واترجت از نظر آماری در کاهش پلاک کل دهان و پلاک بین پروگزیمال نسبت به روش‌های موجود در گروه‌های دیگر در هر دو هفته 2 و 4 موثرتر بود، در حالی که پروتکل نخ دندان معمولی (روش گروه دوم) به طور قابل‌توجهی موثرتر از (روش گروه سوم) مسواک معمولی در 4 هفته برای پلاک کل دهان و در هفته های 2 و 4 برای پلاک بین پروگزیمال بود. واترجت (روش گروه اول) از نظر آماری در کاهش خونریزی در کل دهان نسبت به پروتکل های گروه های دیگر در هفته های 2 و 4 موثرتر بود و نخ دندان معمولی (روش گروه دوم) از نظر آماری در هر دو زمان موثرتر از مسواک معمولی (روش گروه سوم) بود. هر دو روش اول و دوم به طور قابل توجهی موثرتر از روش سوم در 2 هفته (به ترتیب P <.001 و P <.016) برای خونریزی interproximal بودند. واترجت با نوک مخصوص به ارتودنسی برای نوجوانانی که ارتودنسی ثابت دارند بسیار موثر است. نتایج مفیدی را برای کاهش پلاک و خونریزی نشان داد.
- واترجت دندان برای از بین بردن بیوفیلم و پلاک موثر است
مطالعه ای به منظور ارزیابی میزان حذف بیوفیلم توسط واترجت با کمک اندازه‌گیری ضخامت بیوفیلم با استفاده از میکروآنالایزر الکترون پروب (EPMA) انجام شد. سی نفر از افراد، با رضایت شخصی، از دستگاه‌های تولید پلاک استفاده کردند و ورقه هایی خاص به مدت 2 روز به دندان های آسیاب بالایی متصل شدند. هر دستگاهی که از دهان خارج شد، بسته، و یکی از سطوح ورقه ها با واترجت درمان شد و به مدت 5 ثانیه زیر جریان آب واترجت قرار گرفت. دستگاه ها به طور تصادفی بر روی سه تنظیم فشار مختلف 707، 350 یا 102 کیلو پاسکال قرار گرفتند. ورقه دیگری تحت هیچ فرآیندی قرار نگرفت و به عنوان شاهد بود. تمام ورقه ها خشک و فریز شده بودند، و تحت پاشش پلاتین قرار گرفتند، و با استفاده از تصویربرداری الکترونی ثانویه مورد بررسی قرار گرفتند. سپس ورقه ها در متاکریلات قرار گرفتند و در مرکزشان برش ایجاد شد. سطح ورقه ها صیقل، و با کربن پوشش داده شد و در آخر توسط روش COMPO تصویربرداری شد. ناحیه بین مینا و سطح بیوفیلم خارجی، که با یک لایه نازک پلاتین مشخص شده است، با تصویربرداری COMPO اندازه گیری شد تا میانگین ضخامت بیوفیلم بر روی نمونه محاسبه شود. میزان حذف بیوفیلم با واترجت با استفاده از میزان کاهش یافته ضخامت بیوفیلم، که از تفاوت بین یک جفت ورقه ی تیمار شده و شاهد محاسبه شد، برآورد شد. نرخ های کاهش یافته نشان می دهند که ضخامت بیوفیلم به طور قابل توجهی در هر تنظیم فشار کاهش می یابد. نتایج نشان می‌دهد که واترجت می‌تواند وسیله‌ای موثر برای کنترل پلاک باشد.
- واترجت دندان برای کاهش خونریزی لثه دو برابر موثرتر از نخ دندان است
بررسی اثرگذاری واترجت با نوک پروتوتایپ یا معمولی همراه با مسواک روزانه بر روی خونریزی لثه. در این آزمایش 4 هفته ای 108 نفر به طور تصادفی به یکی از سه گروه تقسیم شدند: 1) استفاده از واترجت با نوک پروتوتایپ. 2) استفاده از واترجت با نوک استاندارد. 3) استفاده از نخ دندان. همه ی افراد از محصولی که به آنها اختصاص داده شده بود یک بار در روز به عنوان مکمل مسواک زدن استفاده کردند. مسواک زدن دو بار در روز به مدت دو دقیقه با یک مسواک که مورد تایید انجمن دندانپزشکی آمریکا بود انجام شد. دستورالعمل های حرفه ای توسط یک متخصص بهداشت دندان جهت استفاده از واترجت و نخ دندان به افراد ارائه شد. علاوه بر این، همه افراد شرکت کننده در این پژوهش جزوه آموزشی درباره نحوه ی صحیح مسواک زدن دریافت کردند. افراد از نظر خونریزی و پلاک در ابتدا و بعد از دو هفته و چهار هفته مورد ارزیابی قرار گرفتند و به آنها آموزش داده شد که دندان های خود را تقریباً 2 تا 3 ساعت قبل از ارزیابی مسواک بزنند. با توجه به میانگین نمرات به دست آمده از خونریزی، مشخض شد که میزان خونریزی لثه در افرادی که از واترجت استفاده کرده اند کاهش قابل توجهی پیدا کرده است. طبق نتایج حاصل شده از این پژوهش 4هفته ای، استفاده از واترجت، چه با نوک پروتوتایپ و چه با نوک معمولی، به طور قابل توجهی در کاهش میزان خونریزی لثه موثرتر از استفاده از نخ دندان است.
- واترجت دندان 51% کارآمد تر از نخ دندان برای کاهش مشکلات لثه است
هدف از این کارآزمایی بالینی بیست و هشت روزه، ارزیابی اثربخشی واترجت بر مسواک زدن است، چه مسواک برقی و چه مسواک دستی. این پژوهش در مقایسه با رژیم معمول مسواک زدن، که مسواک دستی و نخ دندان است، انجام شد. این قیاس به منظور کشف موثرترین رژیم، از میان موارد مذکور، در کاهش خونریزی لثه، التهاب لثه و پلاک فوق لثه انجام شد. این مطالعه برای بررسی 108 نفر در طی بیست و هشت روز انجام شد. تمام افراد شرکت کننده در این پژوهش به سه گروه 3 تقسیم شدند. 1) افرادی که مسواک دستی و نخ دندان استفاده کردند. 2) افرادی که مسواک دستی و واترجت استفاده کردند. 3) افرادی که مسواک برقی و واترجت استفاده کردند. همه افراد حاصر در سه گروه دستورالعمل های کتبی و شفاهی لازم برای استفاده از رژیم های خود دریافت کردند. از افراد خواسته شد که به مدت دو دقیقه، دو بار در روز، با مسواک و خمیر دندان مخصوص مسواک بزنند و از استفاده از هر گونه وسایل بهداشتی دهان و دندان اضافی اجتناب کنند. به افرادی که از واتر جت دندانی استفاده می‌کردند، آموزش داده شد که از واتر جت یک بار در روز با 500 میلی‌لیتر آب گرم ولرم استفاده کنند. به افرادی که از نخ دندان استفاده می کردند، آموزش داده شد که روزانه یک بار از نخ دندان استفاده کنند. افراد مورد بررسی قرار گرفتند و داده ها در سه نقطه زمانی، ابتدا، روز چهاردهم، و روز بیست و هشتم جمع آوری شدند. از تمام افراد خواسته شد تا 12 ساعت قبل از هر بازدید از هرگونه بهداشت دهان خودداری کنند.
31 نفر از افراد گروه 1، 32 نفر از افراد گروه 2، و 32 نفر از افراد گروه 3 مطالعه را تکمیل کردند. در رابطه با شاخص خونریزی، گروه های 2 و 3، گروه های استفاده کننده از واترجت، از نظر آماری کاهش قابل توجهی در خونریزی نسبت به گروه 1 نشان دادند. در خصوص شاخص لثه: هر دو گروه استفاده کننده از واترجت کاهش آماری قابل توجهی را در شاخص لثه نسبت به گروه 1 نشان دادند. مسواک دستی و نخ دندان در مقایسه با مسواک برقی و واترجت تاثیر کمتری داشتند. گروه 3 و 2 همچنین در کاهش شاخص پلاک به طور قابل توجهی بهتر از گروه 1 بود. نتایج این پژوهش بالینی نشان می دهد که ترکیب واترجت با مسواک دستی یا برقی، جایگزین موثری برای مسواک دستی و نخ دندان است به این دلیل که برای کاهش خونریزی، التهاب لثه و حذف پلاک روی سطوح صورت بسیار کارآمد است.
- واترجت دندان با ژل کلرهگزیدین روشی بدون نیاز به جراحی برای درمان پری ایمپلنت
بیماری پری ایمپلنت نتیجه عدم تعادل بین بار باکتری و دفاع میزبان است که در پی ادغام موفقیت آمیز ایمپلنت درونی رخ می دهد. این بیماری نه تنها ممکن است مخاط اطراف ایمپلنت را تحت تاثیر قرار دهد بلکه می تواند استخوان حمایت کننده را نیز درگیر کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر کمکی واترجت دندانی با استفاده از ژل کلرهگزیدین برای درمان پری ایمپلنتیت بدون نیاز به جراحی بوده است طی این بررسی 40 بیمار مبتلا به پری ایمپلنتیت انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه درمانی قرار گرفتند. در ابتدا همه بیماران آموزش جرم گیری/ دبریدمان سطحی و بهداشت دهان را دریافت کردند. بیماران در گروه مورد مطالعه یک دستگاه واتر جت حاوی ژل کلرهگزیدین را برای استفاده خانگی به میزان دو بار در روز را دریافت کردند. از طرفی، گروه کنترل اقدامات بهداشت دهان و دندان توصیه شده را بدون استفاده از واترجت انجام دادند. سه ماه پس از ویزیت اولیه، بیماران از نظر بالینی و رادیوگرافی مجدد مورد ارزیابی قرار گرفتند
در نهایت، 39 بیمار مطالعه را تکمیل کردند و برای معاینه نهایی در دسترس قرار گرفتند. سه ماه پس از بازدید اولیه، گروه آزمایش میانگین کاهش عمق بیشتری را نشان داد و همچنین کاهش بیشتر در تعداد مکان هایی که در آنها خونریزی مشاهده شده بود. هیچ تغییر قابل توجهی در سطح استخوان پس از این دوره 3 ماهه مشاهده نشد. واترجت مخلوط با ژل کلرهگزیدین می تواند پاسخ به درمان، روش غیرجراحی، به ضایعات اطراف پری-ایمپلنت را تکمیل کند.
- اثربخشی واترجت در کاهش پلاک دندانی و خونریزی لثه در بیماران ارتودنسی
این بررسی سیستماتیک و متاآنالیز اثربخشی واترجت همراه با مسواک دستی را با اثربخشی مسواک های دستی بدون واترجت را در حفظ سلامت دهان در بیماران ارتودنسی مقایسه و بررسی می کند. بدین منظور، چهار پایگاه داده کتابخانه کاکرین، PubMed، Scopus، و WoS، به طور سیستماتیک با استفاده از ترکیبی از عبارات و کلمات کلیدی مورد جستجو قرار گرفتند. پس از بررسی 5881 مطالعه توسط یک جستجوی سیستماتیک، بهبود قابل توجهی در پلاک و خونریزی در گروه استفاده کنندگان واترجت و مسواک دستی در مقایسه با گروه مصرف کنندگان مسواک دستی در بیماران ارتودنسی مبتلا به التهاب لثه عمومی مشاهده شد. استفاده از واترجت به عنوان یک وسیله کمکی علاوه بر مسواک دستی می تواند یک استراتژی موثر برای حفظ بهداشت دهان و دندان در بیماران ارتودنسی مبتلا به التهاب لثه باشد
- واترجت به طور قابل توجهی پلاک، التهاب لثه و خونریزی را در بیماران دیابتی کاهش می دهد
هدف از این مطالعه بررسی پاسخ بیماران دیابتی به درمان جرم گیری، روت پلنینگ، و آبیاری زیر لثه به عنوان یک درمان کمکی بود. در مجموع 52 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 که همزمان مبتلا به مبتلا به پریودنت بزرگسالان نیز بودند به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. درمان شامل جرم گیری، روت پلنینگ، و جرم گیری اولتراسونیک در هر دو گروه (شاهد و بیمار) به همراه آبیاری زیر لثه ای به میزان 2 بار در روز برای گروه بیمار بود. ارزیابی ها در ابتدا و در هفته های 6 و 12 پس از درمان انجام شد. پارامترهای اندازه گیری شده عبارت بودند از: شاخص لثه اصلاح شده (MGI)، عمق پاکت پروبینگ (PPD)، شاخص پلاک (PI)، سطح چسبندگی بالینی (CAL)، و خونریزی در پروبینگ (BOP)، اندازه‌گیری سیستماتیک گونه‌های اکسیژن فعال (ROS)، سیتوکین‌ها (TNF-alpha، IL-1beta، IL-10، و PGE2)، و هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1C).
پس از درمان، تجزیه و تحلیل داده ها نشان داده شد که هر دو گروه بهبود بالینی و سیستماتیک داشتند. در هفته دوازدهم گروه بیماران، در مقایسه با گروه شاهد، کاهش معنی‌داری برای شاخص لثه اصلاح شده (MGI)، شاخص پلاک (PI)، خونریزی در پروبینگ (BOP)، و تولید گونه‌های اکسیژن فعال (ROS) نشان داد. علاوه بر این، آنالیز سیستماتیک سیتوکین‌ها در گروه بیماران کاهش معنی‌دار را در IL-1Beta در هفته ششم و PGE2 در هفته‌های ششم و دواردهم نشان داد. این نتایج نشان می‌دهد که جرم‌گیری و روت پلنینگ همراه با درمان کمکی می تواند در ایجاد پریودننشیوم سالم در بیماران دیابتی مفید باشد.
- نتیجه:
طبق تحقیقات علمی صورت گرفته روی هزاران مصرف کننده واترجت دندان، استفاده از این محصول می تواند بهترین ابزار، در کنار سایر محصولات، برای ارتقا وضعیت سلامت دهان و دندان، بهبود مشکلات دهان و دندان، و پیشگیری از آنها باشد. واترجت دندان برای طیف زیادی از افراد با مشکلات متفاوت کارآمد است.
- منابع:
Britta Magnusson ( Tufts University), Masly Harsono ( Tufts University), Paul C Stark ( New England Research Institute), PubMed November 2013
Naresh C. Sharma, Deborah M. Lyle, Jimmy G. Qaqish, Jack Galustians Am J Orthod Dentofacial Orthop. 2008 Apr;133(4):565-71; quiz 628.e1-2. doi: 10.1016/j.ajodo.2007.12.008.
Arch Oral Biol. 2012 Jan;57(1):30-5. doi: 10.1016/j.archoralbio.2011.08.006. Epub 2011 Sep 13.
A. M. Rosema1 , Nienke L. Hennequin-Hoenderdos1 , Claire E. Berchier1 , Dagmar E. Slot1 , Deborah M. Lyle2 and Godefridus A. van der Weijden1 , J Int Acad Periodontol. 2011 Jan;13(1):2-10.
Barnes CM1, Russell CM, Reinhardt RA, Payne JB, Lyle DM. J Clin Dent. 2005;16(3):71-7.
