هیدروکسی کلروکین

نام ژنریک: هیدروکسی کلروکین

نام های تجاری: Plaquenil، Quineprox

طبقات دارویی: کینولین های ضد مالاریا، ضد روماتیسم

هیدروکسی کلروکین چیست؟

هیدروکسی کلروکین یک داروی کینولین است که برای درمان یا پیشگیری از مالاریا، بیماری ناشی از انگل‌هایی که از طریق نیش پشه وارد بدن می‌شوند، استفاده می‌شود. مالاریا در مناطقی مانند آفریقا، آمریکای جنوبی و جنوب آسیا شایع است. این دارو در برابر همه گونه های مالاریا موثر نیست.

هیدروکسی کلروکین در برابر همه گونه‌های مالاریا یا در برابر مالاریا در مناطقی که عفونت به داروی مشابهی به نام کلروکین مقاوم است، مؤثر نیست.

هیدروکسی کلروکین همچنین برای درمان علائم آرتریت روماتوئید و لوپوس اریتماتوی دیسکوئید یا سیستمیک استفاده می شود.

هشدارها

هیدروکسی کلروکین می تواند اثرات خطرناکی روی قلب شما ایجاد کند، به خصوص اگر از داروهای خاصی مانند آنتی بیوتیک آزیترومایسین (Z-Pak) نیز استفاده کنید. اگر ضربان قلب سریع یا تند و سرگیجه ناگهانی دارید (مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید) به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

مصرف طولانی مدت یا در دوزهای بالا هیدروکسی کلروکین ممکن است باعث آسیب جبران ناپذیر به شبکیه چشم شود که می تواند منجر به مشکلات بینایی دائمی شود.

اگر تاری دید، مشکل در تمرکز، اختلال دید، نقاط کور، مشکل در خواندن، تغییر در دید رنگی، افزایش حساسیت به نور دارید، مصرف هیدروکسی کلروکین را متوقف کنید و فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

رعایت موارد زیر قبل از مصرف این دارو

اگر به هیدروکسی کلروکین یا کلروکین حساسیت دارید، نباید از هیدروکسی کلروکین استفاده کنید.

دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت از هیدروکسی کلروکین ممکن است باعث آسیب جبران ناپذیری به شبکیه شما شود (لایه غشایی داخل چشم شما که به تولید بینایی کمک می کند). این می تواند به مشکلات بینایی دائمی تبدیل شود. خطر آسیب شبکیه در افرادی که از قبل مشکلات چشمی دارند، بیماری کلیوی یا افرادی که تاموکسیفن مصرف می کنند بیشتر است.

برای اینکه مطمئن شوید هیدروکسی کلروکین برای شما بی خطر است، اگر تا به حال موارد زیر داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:

تغییرات بینایی یا آسیب به شبکیه چشم ناشی از داروهای ضد مالاریا؛

بیماری قلبی، اختلال ریتم قلب (مانند سندرم QT طولانی)؛

دیابت؛

اختلال معده؛

آلرژی به کینین؛

بیماری کبد یا کلیه؛

پسوریازیس؛

اعتیاد به الکل؛

پورفیری (اختلال آنزیمی ژنتیکی که باعث ایجاد علائمی می شود که بر پوست یا سیستم عصبی تأثیر می گذارد). یا

کمبود آنزیم ژنتیکی به نام کمبود گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز (G6PD).

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. مالاریا به احتمال زیاد باعث بیماری جدی یا مرگ در یک زن باردار می شود. ابتلا به مالاریا در دوران بارداری ممکن است خطر سقط جنین، مرده زایی، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد را افزایش دهد.

اگر باردار هستید، ممکن است نام شما در دفتر ثبت بارداری برای ردیابی اثرات هیدروکسی کلروکین بر جنین ذکر شود.

مشخص نیست که آیا هیدروکسی کلروکین به نوزاد متولد نشده آسیب می رساند یا خیر. اگر باردار هستید، از پزشک خود در مورد خطرات سفر به مناطقی که مالاریا شایع است (مانند آفریقا، آمریکای جنوبی و جنوب آسیا) سوال کنید.

ممکن است هنگام استفاده از این دارو، شیر دادن با شیر مادر بی خطر نباشد. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.

هیدروکسی کلروکین برای درمان لوپوس یا آرتریت روماتوئید در افراد کمتر از 18 سال تایید نشده است.

چگونه باید هیدروکسی کلروکین مصرف کنم؟

هیدروکسی کلروکین را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید.

هیدروکسی کلروکین را با یک وعده غذایی یا یک لیوان شیر مصرف کنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

قرص هیدروکسی کلروکین را خرد یا نشکنید.

برای درمان لوپوس یا آرتریت، هیدروکسی کلروکین معمولاً روزانه مصرف می شود.

برای جلوگیری از مالاریا: هیدروکسی کلروکین معمولاً یک بار در هفته در همان روز در هفته مصرف می شود. مصرف دارو را 2 هفته قبل از ورود به منطقه ای که مالاریا شایع است شروع کنید. مصرف دارو را در طول اقامت خود و حداقل تا 4 هفته پس از خروج از منطقه ادامه دهید.

برای درمان مالاریا: هیدروکسی کلروکین معمولاً به صورت یک دوز بالا و سپس دوزهای کوچکتر در طی 2 روز متوالی تجویز می شود.

از این دارو برای تمام مدت زمان تجویز شده استفاده کنید، حتی اگر علائم شما به سرعت بهبود یابد.

اگر در معرض مالاریا قرار گرفته اید، یا در طول یا بعد از اقامت در منطقه ای که مالاریا شایع است، تب یا سایر علائم بیماری دارید، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید.

برای جلوگیری از نیش پشه که می تواند باعث مالاریا شود، از لباس های محافظ، دافع حشرات و پشه بند در اطراف تخت خود استفاده کنید.

هیچ دارویی 100% در درمان یا پیشگیری از انواع مالاریا موثر نیست. اگر در طول درمان تب، استفراغ یا اسهال داشتید، با پزشک خود صحبت کنید.

در حین استفاده از هیدروکسی کلروکین، ممکن است به آزمایشات پزشکی و معاینات بینایی مکرر نیاز داشته باشید.

در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود.

اطلاعات دوز مصرفی

دوز معمول بزرگسالان برای پیشگیری از مالاریا:

400 میلی گرم نمک (310 میلی گرم پایه) خوراکی یک بار در هفته

دوز بر اساس وزن: 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه) خوراکی یک بار در هفته

-حداکثر دوز: 400 میلی گرم نمک (310 میلی گرم پایه)/دوز

توجه :

-این دارو باید در یک روز از هر هفته تجویز شود.

– درمان سرکوب‌کننده باید 2 هفته قبل از مواجهه شروع شود و تا 4 هفته پس از خروج از ناحیه آندمیک ادامه یابد.

موارد کاربردی:

برای پیشگیری از مالاریا در مناطق جغرافیایی که مقاومت به کلروکین گزارش نشده است.

توصیه های CDC ایالات متحده: 310 میلی گرم پایه (400 میلی گرم نمک) خوراکی یک بار در هفته

نکته :

– جایگزینی برای کلروکین برای پیشگیری فقط در مناطق مبتلا به مالاریا حساس به کلروکین

-پیشگیری باید 1 تا 2 هفته قبل از سفر به مناطق مالاریا شروع شود. باید به صورت هفتگی (هر هفته در همان روز) در مناطق مالاریا و به مدت 4 هفته پس از ترک چنین مناطقی ادامه یابد

-اگر مالاریا در حین استفاده از این دارو برای شیمی‌پروفیلاکسی ایجاد شود، نباید از آن به عنوان بخشی از رژیم درمانی استفاده شود.

-برای اطلاعات بیشتر باید از دستورالعمل های فعلی استفاده شود.

دوز معمول بزرگسالان برای مالاریا:

800 میلی گرم نمک (620 میلی گرم پایه) خوراکی به عنوان دوز اولیه، به دنبال آن 400 میلی گرم نمک (310 میلی گرم پایه) در 6، 24 و 48 ساعت پس از دوز اولیه

دوز کل: 2000 میلی گرم نمک (1550 میلی گرم پایه)

دوز بر اساس وزن:

-دوز اول: 13 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (10 میلی گرم بر کیلوگرم پایه) خوراکی

-دوز دوم (6 ساعت پس از اولین دوز): 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه) خوراکی

-دوز سوم (24 ساعت پس از اولین دوز): 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه) خوراکی

-دوز چهارم (48 ساعت پس از اولین دوز): 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه) خوراکی

حداکثر دوز:

دوز اول: 800 میلی گرم نمک (620 میلی گرم پایه) / دوز

دوز دوم، سوم و چهارم: 400 میلی گرم نمک (310 میلی گرم پایه) / دوز

هشدار :

-درمان همزمان با ترکیب 8 آمینوکینولین برای درمان ریشه ای عفونت های پلاسمودیوم ویواکس و P ovale ضروری است.

استفاده:

برای درمان مالاریا بدون عارضه ناشی از Pfalciparum، P malariae، P ovale و P vivax

توصیه‌های CDC ایالات متحده: 620 میلی‌گرم پایه (800 میلی‌گرم نمک) به‌صورت خوراکی، به دنبال آن 310 میلی‌گرم پایه (400 میلی‌گرم نمک) خوراکی در 6، 24 و 48 ساعت

دوز کل: 1550 میلی گرم پایه (2000 میلی گرم نمک)

توضیح :

-برای مالاریا بدون عارضه (P falciparum یا گونه‌های شناسایی نشده) در مناطقی با حساسیت به کلروکین توصیه می‌شود.

-برای مالاریا بدون عارضه (P malariae، P Knowlesi، P vivax [مگر اینکه P vivax مشکوک به مقاوم به کلروکین باشد] یا P ovale) در همه مناطق توصیه می شود. در صورت درمان عفونت های P vivax یا P ovale، درمان همزمان با پریماکین (پس از آزمایش کمی برای رد کمبود گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز [G6PD]) توصیه می شود.

– برای درمان مالاریا بدون عارضه برای زنان باردار در مناطق با حساسیت به کلروکین توصیه می شود.

-برای اطلاعات بیشتر باید از دستورالعمل های فعلی استفاده شود.

دوز معمول بزرگسالان برای لوپوس اریتماتوز سیستمیک:

200 تا 400 میلی گرم نمک (155 تا 310 میلی گرم پایه) در روز خوراکی تقسیم شده در 1 یا 2 دوز

نظرات:

-دوزهای بالای 400 میلی گرم در روز توصیه نمی شود.

– بروز بالاتر رتینوپاتی در صورت تجاوز از دوز نگهدارنده گزارش شده است.

موارد استفاده:

برای درمان لوپوس اریتماتوز دیسکوئید مزمن و لوپوس اریتماتوز سیستمیک

دوز معمول بزرگسالان برای آرتریت روماتوئید:

دوز اولیه: 400 تا 600 میلی گرم نمک (310 تا 465 میلی گرم پایه) در روز به صورت خوراکی تقسیم شده به 1 یا 2 دوز

دوز نگهدارنده: 200 تا 400 میلی گرم نمک (155 تا 310 میلی گرم پایه) در روز به صورت خوراکی تقسیم شده در 1 یا 2 دوز

حداکثر دوز: 600 میلی گرم نمک (465 میلی گرم پایه) در روز یا 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه) در روز، هر کدام کمتر باشد.

نکته :

-عملکرد این دارو تجمعی است و ممکن است هفته ها تا ماه ها طول بکشد تا حداکثر اثر درمانی حاصل شود.

-وقتی پاسخ خوبی به دست آمد، دوز اولیه ممکن است تا 50 درصد کاهش یابد و با دوز نگهدارنده ادامه یابد.

– بروز بالاتر رتینوپاتی در صورت تجاوز از این دوز نگهدارنده گزارش شده است. 600 میلی گرم نمک (465 میلی گرم پایه) یا 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه)، هرکدام که کمتر باشد، نباید در روز بیشتر شود.

کورتیکواستروئیدها و سالیسیلات ها ممکن است همراه با این دارو استفاده شوند و عموماً می توان آنها را به تدریج کاهش داد یا پس از رسیدن به دوز نگهدارنده از این دارو حذف کرد.

مصرف :

برای درمان آرتریت روماتوئید حاد و مزمن

دوز معمول کودکان برای پیشگیری از مالاریا:

6.5 mg/kg نمک (5 mg/kg پایه) خوراکی یک بار در هفته

حداکثر دوز: 400 میلی گرم نمک (310 میلی گرم پایه) / دوز

نظرات:

-این دارو باید در یک روز از هر هفته تجویز شود.

– درمان سرکوب‌کننده باید 2 هفته قبل از مواجهه شروع شود و تا 4 هفته پس از خروج از ناحیه آندمیک ادامه یابد.

استفاده:

برای پیشگیری از مالاریا در مناطق جغرافیایی که مقاومت به کلروکین گزارش نشده است.

توصیه های CDC ایالات متحده: 5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه (6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک) خوراکی یک بار در هفته

حداکثر دوز: 310 میلی گرم پایه (400 میلی گرم نمک) / دوز

توجه :

– جایگزینی برای کلروکین برای پیشگیری فقط در مناطق مبتلا به مالاریا حساس به کلروکین

-پیشگیری باید 1 تا 2 هفته قبل از سفر به مناطق مالاریا شروع شود. باید به صورت هفتگی (هر هفته در همان روز) در مناطق مالاریا و به مدت 4 هفته پس از ترک چنین مناطقی ادامه یابد

-اگر مالاریا در حین استفاده از این دارو برای شیمی‌پروفیلاکسی ایجاد شود، نباید از آن به عنوان بخشی از رژیم درمانی استفاده شود.

-برای اطلاعات بیشتر باید از دستورالعمل های فعلی استفاده شود.

دوز معمول کودکان برای مالاریا:

دوز اول: 13 mg/kg نمک (10 mg/kg پایه) خوراکی

دوز دوم (6 ساعت پس از اولین دوز): 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه) خوراکی

دوز سوم (24 ساعت پس از اولین دوز): 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه) خوراکی

دوز چهارم (48 ساعت پس از اولین دوز): 6.5 میلی گرم بر کیلوگرم نمک (5 میلی گرم بر کیلوگرم پایه) خوراکی

حداکثر دوز:

دوز اول: 800 میلی گرم نمک (620 میلی گرم پایه) / دوز

دوز دوم، سوم و چهارم: 400 میلی گرم نمک (310 میلی گرم پایه) / دوز

هشدار :

-درمان همزمان با یک ترکیب 8 آمینوکینولین برای درمان ریشه ای عفونت های P vivax و P ovale ضروری است.

موارد مصرف :

برای درمان مالاریا بدون عارضه ناشی از Pfalciparum، P malariae، P ovale و P vivax

توصیه‌های CDC ایالات متحده: 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم پایه خوراکی یک‌بار، به دنبال آن 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم پایه خوراکی در 6، 24 و 48 ساعت

دوز کل: 25 میلی گرم بر کیلوگرم پایه

نظرات:

-دوز کودکان هرگز نباید بیشتر از دوز بزرگسالان باشد.

-برای مالاریا بدون عارضه (P falciparum یا گونه‌های شناسایی نشده) در مناطقی با حساسیت به کلروکین توصیه می‌شود.

-برای مالاریا بدون عارضه (P malariae، P Knowlesi، P vivax [مگر اینکه P vivax مشکوک به مقاوم به کلروکین باشد] یا P ovale) در همه مناطق توصیه می شود. در صورت درمان عفونت های P vivax یا P ovale، درمان همزمان با پریماکین (پس از انجام آزمایشات کمی برای رد کمبود G6PD) توصیه می شود.

-برای اطلاعات بیشتر باید از دستورالعمل های فعلی استفاده شود.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

در صورت فراموشی یک نوبت با پزشک خود تماس بگیرید تا راهنمایی شود.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

. مصرف بیش از حد هیدروکسی کلروکین می تواند کشنده باشد و باید به سرعت درمان شود.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل خواب آلودگی، تغییرات بینایی، تشنج، ضربان قلب آهسته، نبض ضعیف، ضربان قلب تپنده، سرگیجه ناگهانی، غش، تنگی نفس یا تنفس آهسته باشد (نفس ممکن است متوقف شود).

هیدروکسی کلروکین را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. مصرف بیش از حد هیدروکسی کلروکین می تواند برای کودکی که به طور تصادفی این دارو را بلعیده کشنده باشد.

از چه چیزی باید اجتناب کرد

این دارو ممکن است باعث تاری دید شود و ممکن است واکنش های شما را مختل کند. تا زمانی که بدانید این دارو چه تأثیری بر شما خواهد داشت از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید.

از مصرف آنتی اسید یا کائوپکتات (کائولن-پکتین) در 4 ساعت قبل یا 4 ساعت پس از مصرف هیدروکسی کلروکین خودداری کنید.

عوارض جانبی هیدروکسی کلروکین

اگر علائم واکنش آلرژیک به هیدروکسی کلروکین (کهیر، تنفس دشوار، تورم در صورت یا گلو) یا واکنش شدید پوستی (تب، گلودرد، سوزش چشم، درد پوست، بثورات پوستی قرمز یا بنفش همراه با علائمی از واکنش آلرژیک به هیدروکسی کلروکین) دارید، کمک فوری پزشکی کنید.

همچنین اگر علائم یک مشکل جدی قلبی را داشتید، به اورژانس مراجعه کنید: ضربان قلب تند تند، بال زدن در قفسه سینه، تنگی نفس، و سرگیجه ناگهانی (مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید).

هیدروکسی کلروکین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

تشنج؛

زرد شدن چشمان شما؛

صدای زنگ در گوش، مشکل در شنوایی؛

تغییرات خلقی غیرمعمول؛

ضعف شدید عضلانی، از دست دادن هماهنگی، رفلکس های کم کار؛

هر گونه تغییر ناگهانی در خلق و خو یا رفتار، یا افکار در مورد خودکشی.

تعداد کم گلبول های خون – تب، لرز، خستگی، گلودرد، زخم های دهان، کبودی آسان، خونریزی غیرمعمول، رنگ پریدگی پوست، سردی دست ها و پاها، احساس سبکی سر یا تنگی نفس.

قند خون پایین – سردرد، گرسنگی، تعریق، تحریک پذیری، سرگیجه، ضربان قلب سریع، و احساس اضطراب یا لرزش؛ یا

یک واکنش دارویی جدی که می‌تواند بر بسیاری از قسمت‌های بدن شما تأثیر بگذارد – بثورات پوستی، تب، غدد متورم، دردهای عضلانی، ضعف شدید، کبودی غیرمعمول یا زرد شدن پوست یا چشم‌ها.

مصرف طولانی مدت یا در دوزهای بالا هیدروکسی کلروکین ممکن است آسیب جبران ناپذیری به شبکیه چشم شما وارد کند. مصرف هیدروکسی کلروکین را متوقف کنید و در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

تاری دید، مشکل در تمرکز، مشکل در خواندن؛

تحریف دید، نقاط کور؛

تغییرات در دید رنگ شما؛

دید مه آلود یا ابری؛

دیدن فلاش ها یا رگه های نور، دیدن هاله های اطراف چراغ ها. یا

افزایش حساسیت به نور

عوارض جانبی رایج هیدروکسی کلروکین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سردرد؛

سرگیجه؛

حالت تهوع یا استفراغ؛

دل درد؛

از دست دادن اشتها؛

کاهش وزن؛

احساس عصبی یا تحریک پذیری؛

بثورات پوستی یا خارش؛ یا

ریزش مو.

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

چه داروهای دیگری بر هیدروکسی کلروکین تأثیر می گذارد؟

هیدروکسی کلروکین می تواند یک مشکل جدی قلبی ایجاد کند. اگر از داروهای خاصی برای عفونت، آسم، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، افسردگی، بیماری روانی، سرطان، مالاریا یا HIV نیز استفاده کنید، خطر شما ممکن است بیشتر باشد.

در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود اطلاع دهید، به خصوص:

سایمتیدین؛

سیکلوسپورین؛

متوترکسات؛

پرازیکوانتل;

تاموکسیفن؛

داروی ریتم قلب؛

انسولین یا داروی خوراکی دیابت؛ یا

داروی تشنج.

این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با هیدروکسی کلروکین تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از هیدروکسی کلروکین فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.