گلوبولین ایمنی هپاتیت

نام ژنریک: گلوبولین ایمنی هپاتیت B

نام های تجاری: HepaGam B، HepaGam B NovaPlus، Hyperhep B، Nabi-HB، H-BIG، … نمایش همه 8 برند

اشکال دارویی: محلول تزریقی (-); محلول عضلانی (-)

طبقه دارویی: گلوبولین های ایمنی

گلوبولین ایمنی هپاتیت B چیست؟

گلوبولین ایمنی هپاتیت B از پلاسمای انسانی حاوی پروتئین هایی ساخته می شود که در برابر نوع B هپاتیت (التهاب کبد) محافظت می کند.

گلوبولین ایمنی هپاتیت B برای جلوگیری از هپاتیت B در افرادی که پیوند کبد دریافت می کنند، و در نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به هپاتیت B استفاده می شود. همچنین برای جلوگیری از هپاتیت B در افرادی که از طریق فرآورده های خونی آلوده در معرض هپاتیت B قرار گرفته اند، استفاده می شود.

گلوبولین ایمنی هپاتیت B یک واکسن نیست. بنابراین محافظت طولانی مدت در برابر هپاتیت B ایجاد نمی کند. برای محافظت طولانی مدت باید واکسن هپاتیت B مانند Engerix-B، Recombivax HB یا Twinrix دریافت کنید.

همچنین ممکن است از گلوبولین ایمنی هپاتیت B برای اهدافی استفاده شود که در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.

هشدارها

گلوبولین ایمنی هپاتیت B ممکن است خطر لخته شدن خون را افزایش دهد، به خصوص اگر بیماری قلبی یا سابقه لخته شدن خون دارید، یا اگر نیاز به استفاده از رقیق کننده خون دارید، اگر بزرگسال هستید، اگر در بستر هستید، اگر مصرف می کنید. قرص های ضد بارداری یا جایگزینی هورمون، یا اگر از انواع خاصی از کاتتر استفاده می کنید.

در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید: بی حسی یا ضعف ناگهانی (به خصوص در یک طرف بدن). درد قفسه سینه، مشکل در تنفس، ضربان قلب سریع، سرفه خونی؛ یا اگر درد، تورم، گرما یا قرمزی در بازوها یا پاهای خود دارید.

رعایت موارد زیر قبل از مصرف این دارو

اگر به هپاتیت B حساسیت دارید، نباید گلوبولین ایمنی دریافت کنید.

گلوبولین ایمنی هپاتیت B ممکن است خطر لخته شدن خون را افزایش دهد، به خصوص اگر موارد زیر را داشته باشید:

بیماری قلبی، بیماری عروق کرونر (شریان های سخت شده)، سابقه لخته شدن خون.

عوامل خطر بیماری عروق کرونر (مانند یائسگی، سیگار کشیدن، اضافه وزن، فشار خون بالا یا کلسترول بالا، داشتن سابقه خانوادگی بیماری عروق کرونر، داشتن یک فرد مسن)؛

اگر نیاز به استفاده از رقیق کننده خون دارید؛

اگر قرص های ضد بارداری یا جایگزین های هورمونی مصرف می کنید.

اگر از انواع خاصی از کاتترها استفاده می کنید. یا

اگر در بستر هستید یا ناتوان هستید.

برای اینکه مطمئن شوید گلوبولین ایمنی هپاتیت B برای شما بی خطر است، اگر موارد زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید:

آلرژی به گلوبولین های ایمنی انسان؛

خونریزی یا اختلال لخته شدن خون مانند هموفیلی؛ یا

دیابت.

گلوبولین ایمنی هپاتیت B از پلاسمای انسان (بخشی از خون) ساخته می شود که ممکن است حاوی ویروس ها و سایر عوامل عفونی باشد. پلاسمای اهدایی برای کاهش خطر ابتلا به عوامل عفونی مورد آزمایش و درمان قرار می گیرد، اما هنوز احتمال کمی وجود دارد که بتواند بیماری را منتقل کند. با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای استفاده از این دارو صحبت کنید.

FDA حاملگی دسته C. مشخص نیست که آیا گلوبولین ایمنی هپاتیت B به جنین آسیب می رساند یا خیر. اگر در حین استفاده از این دارو باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

مشخص نیست که آیا گلوبولین ایمنی هپاتیت B به شیر مادر منتقل می شود یا می تواند به نوزاد شیرده آسیب برساند. اگر به نوزادی شیر می دهید به پزشک خود اطلاع دهید.

داروهای مرتبط/مشابه

HepaGam B NovaPlus

چگونه گلوبولین ایمنی هپاتیت B داده می شود؟

گلوبولین ایمنی هپاتیت B از طریق پمپ انفوزیون به داخل عضله یا ورید تزریق می شود. یک متخصص مراقبت های بهداشتی این تزریق را به شما می دهد.

برای پیشگیری پس از قرار گرفتن در معرض خون آلوده: گلوبولین ایمنی هپاتیت B معمولاً در اسرع وقت پس از قرار گرفتن در معرض فرد آلوده، ترجیحاً در عرض 7 روز تجویز می شود. سپس 24 ساعت بعد یک داروی تقویت کننده تجویز می شود. همچنین ممکن است پزشک شما توصیه کند که هنگام شروع درمان با گلوبولین ایمنی هپاتیت B، واکسن هپاتیت B دریافت کنید.

برای پیوند کبد: گلوبولین ایمنی هپاتیت B به عنوان بخشی از فرآیند پیوند و سپس برای چند هفته یا ماه پس از آن تجویز می شود. این دارو معمولاً هر روز به مدت 7 روز به بیماران پیوند داده می شود، سپس هر 2 هفته برای 11 هفته آینده و سپس تزریق ماهانه از آن به بعد انجام می شود.

برای پیشگیری پس از تماس جنسی با فرد آلوده: گلوبولین ایمنی هپاتیت B به صورت یک دوز در عرض 14 روز پس از آخرین تماس تجویز می شود. همچنین در صورت ادامه تماس با فرد مبتلا، باید واکسن هپاتیت B دریافت کنید.

برای پیشگیری در افرادی که در خانه مشترک یک فرد آلوده هستند: گلوبولین ایمنی هپاتیت B باید به نوزادان کمتر از 12 ماهه، مراقبانی که ممکن است با خون فرد آلوده در تماس باشند و افرادی که تیغ، مسواک یا سایر موارد شخصی مشترک دارند داده شود. اقلام با فرد مبتلا اعضای خانواده نیز ممکن است نیاز به دریافت واکسن هپاتیت B داشته باشند.

برای نوزادانی که از مادران مبتلا به هپاتیت B متولد می شوند: این دارو معمولاً در عرض 12 ساعت پس از تولد یا زمانی که کودک از نظر پزشکی پایدار است تجویز می شود.

علاوه بر گلوبولین ایمنی هپاتیت B، نوزاد باید واکسن هپاتیت B را نیز دریافت کند که در یک سری 3 واکسن تزریق می شود.

اولین واکسن هپاتیت B معمولا در سن 7 روزگی کودک تزریق می شود. سپس واکسن های تقویت کننده 1 ماه و 6 ماه پس از اولین واکسن هپاتیت B داده می شود.

اگر نوزاد اولین واکسن هپاتیت B را قبل از 3 ماهگی دریافت نکند، باید دوز دوم ایمونوگلوبولین هپاتیت B داده شود.

برنامه تقویتی فردی فرزند شما ممکن است با این دستورالعمل ها متفاوت باشد. دستورالعمل های پزشک یا برنامه توصیه شده توسط بخش بهداشت ایالتی که در آن زندگی می کنید را دنبال کنید.

اگر نوزاد اصلاً واکسن هپاتیت B دریافت نکرد، دوز دوم و سوم ایمونوگلوبولین هپاتیت B باید 3 و 6 ماه پس از اولین دوز تزریق شود. دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید.

هنگام استفاده از گلوبولین ایمنی هپاتیت B، ممکن است نیاز به آزمایش خون مکرر داشته باشید.

این دارو می تواند نتایج غیرعادی با آزمایش های آزمایشگاهی خاص برای گلوکز (قند) در خون ایجاد کند. به هر پزشکی که شما را درمان می کند بگویید که از گلوبولین ایمنی هپاتیت B استفاده می کنید.

اطلاعات دقیق دوز گلوبولین ایمنی هپاتیت b

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

اگر یک قرار ملاقات برای تزریق گلوبولین ایمنی هپاتیت B خود را از دست دادید، برای راهنمایی با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

از آنجایی که این دارو توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی در یک محیط پزشکی تجویز می شود، بعید است که مصرف بیش از حد آن رخ دهد.

هنگام دریافت گلوبولین ایمنی هپاتیت B از چه چیزهایی باید اجتناب کنم؟

در حین استفاده از گلوبولین ایمنی هپاتیت B و حداقل تا 3 ماه پس از پایان درمان، واکسن “زنده” را دریافت نکنید. واکسن ممکن است در این مدت به خوبی کار نکند و ممکن است به طور کامل از شما در برابر بیماری محافظت نکند. واکسن های زنده شامل سرخک، اوریون، سرخجه (MMR)، روتاویروس، حصبه، تب زرد، واریسلا (آبله مرغان)، زوستر (زونا) و آنفولانزای بینی (آنفولانزا) هستند.

شما می توانید با خیال راحت واکسن هپاتیت B را در طول درمان با گلوبولین ایمنی هپاتیت B دریافت کنید.

عوارض جانبی گلوبولین ایمنی هپاتیت B

اگر هر یک از این علائم واکنش آلرژیک را دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر. تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

گلوبولین ایمنی هپاتیت B ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

تب، زخم های دهان، لثه های قرمز یا متورم؛

احساس سبکی، مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید.

مشکلات کبدی – درد بالای معده، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع خاک رس، یرقان (زردی پوست یا چشم).

علائم تجمع مایع در اطراف ریه ها – درد قفسه سینه، درد هنگام نفس کشیدن، ضربان قلب سریع، احساس سبکی سر یا تنگی نفس (به ویژه در هنگام دراز کشیدن). یا

علائم لخته خون یا سکته – بی حسی یا ضعف ناگهانی (به خصوص در یک طرف بدن)؛ درد قفسه سینه، مشکل در تنفس، ضربان قلب سریع، سرفه خونی؛ یا درد، تورم، گرما یا قرمزی در بازوها یا پاهای شما.

عوارض جانبی شایع گلوبولین ایمنی هپاتیت B ممکن است شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع، استفراغ، اسهال، ناراحتی معده؛

کمر درد، احساس خستگی؛

لرزش، مشکلات حافظه، بی قراری، مشکلات بینایی؛

علائم سرماخوردگی مانند گرفتگی بینی، عطسه، گلودرد؛

بثورات خفیف؛ یا

درد، قرمزی، کبودی یا حساسیت در محل تزریق دارو.

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است.

چه داروهای دیگری بر روی گلوبولین ایمنی هپاتیت B تأثیر می گذارد؟

سایر داروها ممکن است با گلوبولین ایمنی هپاتیت B تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. به هر یک از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد تمام داروهایی که اکنون استفاده می کنید و هر دارویی که شروع به استفاده از آن می کنید یا متوقف می کنید، بگویید.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.