اتیونامید

نام عمومی: اتیونامید

نام های تجاری: Trecator، Trecator-SC

شکل مصرف: قرص خوراکی (250 میلی گرم)

دسته دارویی: مشتقات نیکوتینیک اسید

اتیونامید چیست؟

اتیونامید آنتی بیوتیکی است که با باکتری ها مبارزه می کند.

اتیونامید برای درمان سل (TB) استفاده می شود. اتیونامید باید همراه با سایر داروهای سل تجویز شود و نباید به تنهایی استفاده شود.

اتیونامید همچنین ممکن است برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شود.

هشدارها

اگر بیماری شدید کبدی دارید، نباید از اتیونامید استفاده کنید.

رعایت موارد زیر قبل از مصرف این دارو

اگر به اتیونامید حساسیت دارید یا اگر دارید نباید از اتیونامید استفاده کنید:

بیماری شدید کبدی

برای اطمینان از بی خطر بودن اتیونامید برای شما، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

بیماری کبد؛

مشکلات بینایی؛

دیابت؛ یا

یک اختلال تیروئید.

FDA حاملگی دسته C. مشخص نیست که آیا اتیونامید به جنین آسیب می رساند یا خیر. اگر باردار هستید یا قصد بارداری در حین استفاده از اتیونامید را دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

مشخص نیست که آیا اتیونامید وارد شیر مادر می شود یا می تواند به نوزاد شیرده آسیب برساند. اگر به نوزادی شیر می دهید به پزشک خود اطلاع دهید.

این دارو را بدون توصیه پزشکی به کودک ندهید.

چگونه باید اتیونامید مصرف کنم؟

پزشک آزمایش‌های خونی را انجام می‌دهد تا مطمئن شود شرایطی ندارید که مانع از استفاده ایمن از اتیونامید شود.

تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.

ممکن است اتیونامید را باغذا یا بدون غذا مصرف کنید.

در صورتی که معده شما را ناراحت کند، ممکن است اتیونامید همراه غذا مصرف شود.

ممکن است برای بررسی عملکرد کبد و تیروئید خود به آزمایش خون مکرر نیاز داشته باشید. همچنین ممکن است به معاینات بینایی مکرر نیاز داشته باشید.

اگر دیابت دارید، هنگام مصرف اتیونامید، قند خون خود را به دقت بررسی کنید.

از این دارو برای تمام مدت زمان تجویز شده استفاده کنید. علائم شما ممکن است قبل از رفع کامل عفونت بهبود یابد. نادیده گرفتن دوزها همچنین ممکن است خطر ابتلا به عفونت های بیشتر را که به آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند افزایش دهد. اتیونامید عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمی کند.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

داروهای مرتبط/ مشابه

سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، لواکین، ریفامپین

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید. اگر تقریباً زمان نوبت بعدی برنامه ریزی شده فرا رسیده است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید. برای جبران دوز فراموش شده داروی اضافی مصرف نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

در صورت مشاهده هر گونه علائم آلرژیک یه پزشک و یا به اورژانس مراجعه کنید.

هنگام مصرف اتیونامید از چه چیزهایی باید اجتناب کنم؟

هنگام مصرف اتیونامید از نوشیدن الکل خودداری کنید.

عوارض جانبی اتیونامید

اگر هر یک از این علائم واکنش آلرژیک را دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر. تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

اتیونامید ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

بی حسی، سوزن سوزن شدن یا درد سوزش در دست ها یا پاها؛

گیجی؛ افکار یا رفتار غیر معمول؛

درد چشم، تاری دید، دوبینی؛

احساس سبکی، مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید.

تشنج ؛ یا

درد بالای معده، ادرار تیره، مدفوع خاک رس، یرقان (زردی پوست یا چشم).

عوارض جانبی رایج اتیونامید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع، استفراغ، اسهال؛

درد معده، از دست دادن اشتها؛

افزایش بزاق، طعم فلزی در دهان شما.

تاول یا زخم در دهان، لثه قرمز یا متورم، مشکل در بلع.

سردرد، سرگیجه؛ یا

خواب آلودگی، خلق افسرده، احساس بی قراری.

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

اطلاعات دوز اتیونامید

دوز معمول بزرگسالان برای سل — فعال:

رژیم دوز اولیه: 250 میلی گرم خوراکی یک بار در روز به مدت 1 تا 2 روز، سپس 250 میلی گرم خوراکی 2 بار در روز به مدت 1 تا 2 روز. دوز باید به 1000 میلی گرم خوراکی در 3 تا 4 دوز منقسم افزایش یابد

دوز نگهدارنده: 500 تا 1000 میلی گرم (یا 15 تا 20 میلی گرم بر کیلوگرم در روز) خوراکی یک بار در روز

حداکثر دوز: 1000 میلی گرم در روز

نکته :

-برای درمان بیماران مبتلا به سویه‌های حساس سل باید همراه با این دارو داروی اضافی تجویز شود.

-دوزهای نگهدارنده ممکن است در دوزهای منقسم در بیمارانی که تحمل گوارشی ضعیفی دارند تجویز شود.

-طول درمان باید بر اساس پاسخ بالینی، از جمله تبدیل باکتریولوژیک دائمی و حداکثر بهبود بالینی باشد.

مواردکاربردی :

-درمان سل فعال در بیماران مبتلا به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم به ایزونیازید یا ریفامپین

-درمان سل فعال در بیماران مبتلا به سل در صورت عدم تحمل سایر داروها

دوز معمول اطفال برای سل — فعال:

10 تا 20 میلی گرم بر کیلوگرم خوراکی در 2 تا 3 دوز منقسم در روز (بعد از غذا) یا mg/kg 15 خوراکی یک بار در روز

-حداکثر دوز: 1000 میلی گرم در روز

توجه :

-برای درمان بیماران مبتلا به سویه‌های حساس سل باید همراه با این دارو داروی اضافی تجویز شود.

-سندرم سوءجذب ممکن است در بیمارانی که به درمان پایبند هستند اما به طور مناسب پاسخ نمی دهند، رخ دهد و ممکن است در بیماران مبتلا به عفونت همزمان HIV وجود داشته باشد. در بیماران مبتلا به سندرم سوء جذب باید نظارت بر داروی درمانی در نظر گرفته شود.

-طول درمان باید بر اساس پاسخ بالینی، از جمله تبدیل باکتریولوژیک دائمی و حداکثر بهبود بالینی باشد.

– آکادمی اطفال آمریکا (AAP) یک بار در روز درمان با ایزونیازید، ریفامپین و پیرازین آمید را به مدت 2 ماه در بیماران مبتلا به مننژیت ناشی از سل و یک بار در روز درمان با ایزونیازید و ریفامپین به مدت 9 تا 12 ماه در بیماران مبتلا به سل توصیه می کند. مننژیت ناشی از مایکوپلاسما بوویس

مواردکاربردی :

-درمان سل فعال در بیماران مبتلا به سل مقاوم به ایزونیازید یا ریفامپین

-درمان سل فعال در بیماران مبتلا به سل در صورت عدم تحمل سایر داروها

اطلاعات دقیق دوز اتیونامید

چه داروهای دیگری بر اتیونامید تأثیر می گذارد؟

سایر داروها ممکن است با اتیونامید تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. به هر یک از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد تمام داروهایی که اکنون استفاده می کنید و هر دارویی که شروع به استفاده از آن می کنید یا متوقف می کنید، اطلاع دهید.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.