فلوکستین

نام ژنریک: فلوکستین [floo-OX-e-teen]

نام های تجاری: Prozac، Sarafem، Rapiflux، Selfemra

دسته دارویی: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین

فلوکستین چیست؟

فلوکستین یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) ضد افسردگی است. فلوکستین جذب سروتونین توسط سلول های عصبی (نورون ها) را مهار می کند و به افراد مبتلا به افسردگی، هراس، اضطراب یا علائم وسواس کمک می کند.

فلوکستین یک داروی نسخه ای است که برای درمان اختلال افسردگی اساسی، پرخوری عصبی (اختلال خوردن)، اختلال وسواس فکری-اجباری، اختلال هراس و اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) استفاده می شود.

فلوکستین گاهی همراه با داروی دیگری به نام اولانزاپین (Zyprexa) برای درمان افسردگی شیدایی ناشی از اختلال دوقطبی استفاده می شود. این ترکیب همچنین برای درمان افسردگی پس از آزمایش حداقل 2 داروی دیگر بدون درمان موفقیت آمیز علائم استفاده می شود.

اگر اولانزاپین (Zyprexa) را نیز مصرف می کنید، راهنمای دارویی Zyprexa و تمام هشدارها و دستورالعمل های ارائه شده همراه با آن دارو را مطالعه کنید.

هشدارها

اگر پیموزاید یا تیوریدازین نیز مصرف می کنید یا اگر تحت درمان با تزریق متیلن بلو هستید، نباید از فلوکستین استفاده کنید.

اگر در 14 روز گذشته از مهارکننده های MAO (مانند ایزوکاربوکسازید، رازاگیلین، سلژیلین، فنلزین یا ترانس سیپرومین) استفاده کرده اید، از فلوکستین استفاده نکنید. فلوکستین را با تزریق تیوریدازین، لینزولید، پیموزاید یا متیلن بلو استفاده نکنید.

قبل از مصرف فلوکستین، باید حداقل 14 روز پس از قطع یک مهارکننده MAO صبر کنید. شما باید 5 هفته پس از قطع فلوکستین صبر کنید تا بتوانید تیوریدازین یا MAOI مصرف کنید.

برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید.

فلوکستین می تواند قضاوت، تفکر یا مهارت های حرکتی را مختل کند. هنگام کار با ماشین آلات احتیاط کنید.

هرگونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلق و خو یا رفتار، اضطراب، حملات پانیک، مشکلات خواب، یا اگر احساس می کنید تکانشی، تحریک پذیر، بی قرار، خصمانه، پرخاشگر، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا فیزیکی)، بیشتر افسرده، یا افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود را دارید.

مصرف فلوکستین را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید.

داروهای مرتبط/مشابه

ترازودون، سرترالین، آلپرازولام، لکساپرو، آمی تریپتیلین، کلونازپام، سیتالوپرام

قبل از مصرف این دارو

اگر به فلوکستین حساسیت دارید و همچنین پیموزاید یا تیوریدازین مصرف می کنید، نباید از این دارو استفاده کنید.

اگر در 14 روز گذشته از مهارکننده های MAO استفاده کرده اید، از فلوکستین استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده های MAO عبارتند از: ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریقی متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین و ترانیل سیپرومین. قبل از مصرف فلوکستین، باید حداقل 14 روز پس از قطع یک مهارکننده MAO صبر کنید. شما باید 5 هفته پس از قطع فلوکستین صبر کنید تا بتوانید تیوریدازین یا MAOI مصرف کنید.

در مورد سایر داروهای ضد افسردگی که مصرف می کنید، به خصوص سلکسا، سیمبالتا، دزیرل، افکسور، لکساپرو، لووکس، اولپترو، پاکسیل، پکسوا، سیمبیاکس، ویبرید یا زولافت به پزشک خود اطلاع دهید.

برای اینکه مطمئن شوید فلوکستین برای شما بی خطر است، اگر تا به حال موارد زیر را داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:

سیروز کبدی؛

مشکلات دفع ادرار؛

دیابت؛

گلوکوم با زاویه باریک؛

تشنج یا صرع؛

مشکلات جنسی؛

اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)؛

سوء مصرف مواد مخدر یا افکار خودکشی؛ یا

الکتروشوک درمانی (ECT).

برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. پزشک باید در ویزیت های منظم پیشرفت شما را بررسی کند. خانواده یا سایر مراقبان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خو یا علائم شما هوشیار باشند.

افراد مسن ممکن است نسبت به اثرات فلوکستین حساس تر باشند.

اگر باردار هستید از پزشک خود در مورد مصرف فلوکستین سوال کنید. مصرف یک داروی ضد افسردگی SSRI در اواخر بارداری ممکن است باعث عوارض پزشکی جدی در نوزاد شود. با این حال، اگر مصرف داروی ضد افسردگی خود را متوقف کنید، ممکن است دچار عود افسردگی شوید. اگر باردار شدید فورا به پزشک خود اطلاع دهید. اگر باردار هستید، ممکن است نام شما در دفتر ثبت بارداری برای ردیابی اثرات فلوکستین بر جنین ذکر شود.

اگر در حال شیردهی هستید، اگر متوجه آشفتگی، بی قراری، مشکلات تغذیه یا افزایش وزن ضعیف در نوزاد شیرده شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.

مصرف فلوکستین توسط افراد کمتر از 18 سال تایید نشده است.

چگونه باید فلوکستین مصرف کنم؟

فلوکستین را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد.

کپسول را به طور کامل قورت دهید و آن را له نکنید، نجوید، نشکنید یا باز نکنید.

داروی مایع را با دقت اندازه گیری کنید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.

ممکن است تا 4 هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. به استفاده از دارو طبق دستور ادامه دهید و در صورت عدم بهبود علائم به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر تغییراتی در عملکرد جنسی دارید، مانند از دست دادن علاقه به رابطه جنسی، مشکل در ارگاسم، یا (در مردان) مشکلات نعوظ یا انزال، به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از مشکلات جنسی قابل درمان هستند

مصرف فلوکستین را به طور ناگهانی قطع نکنید، زیرا ممکن است علائم ناخوشایند ترک داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چگونه با خیال راحت مصرف فلوکستین را متوقف کنید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

اطلاعات دوز

دوز معمول بزرگسالان برای پرخوری عصبی:

فرمولاسیون خوراکی با رهش فوری: 60 میلی گرم خوراکی یک بار در روز در صبح

توجه :

-برخی بیماران ممکن است نیاز داشته باشند که با دوز کمتر شروع کنند و طی چند روز به دوز توصیه شده افزایش دهند.

-دوزهای روزانه بیش از 60 میلی گرم به طور سیستماتیک برای درمان پرخوری عصبی مورد مطالعه قرار نگرفته است.

موارد کاربردی :

درمان حاد و نگهدارنده رفتارهای پرخوری و استفراغ در پرخوری عصبی متوسط ​​تا شدید

دوز معمول بزرگسالان برای افسردگی:

فرمولاسیون خوراکی با رهش فوری:

دوز اولیه: 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز در صبح، پس از چند هفته در صورت عدم بهبود بالینی کافی افزایش می یابد.

دوز نگهدارنده: 20 تا 60 میلی گرم خوراکی در روز

حداکثر دوز: 80 میلی گرم خوراکی در روز

کپسول های خوراکی تاخیری:

دوز اولیه: 90 میلی گرم خوراکی یک بار در هفته، 7 روز پس از آخرین دوز روزانه از فرمولاسیون 20 میلی گرمی فلوکستین رهش فوری شروع می شود.

نکته :

-دوزهای بالای 20 میلی گرم در روز ممکن است در دوزهای منقسم، صبح و ظهر داده شود.

-اثر کامل ممکن است تا حداقل 4 هفته از درمان به تعویق بیفتد.

-اگر پاسخ رضایت‌بخشی با فلوکستین خوراکی یک بار در هفته حفظ نشد، باید به تغییر دوز روزانه فلوکستین با استفاده از فرمول‌های خوراکی فوری رهش توجه کرد.

– دوره های حاد اختلال افسردگی اساسی (MDD) نیازمند چندین ماه یا بیشتر درمان دارویی پایدار است.

-اینکه آیا دوز مورد نیاز برای القای بهبودی با دوز مورد نیاز برای حفظ و/یا حفظ اتیمیا یکسان است یا خیر، ناشناخته است.

کاربرد :

درمان حاد و نگهدارنده MDD

دوز معمول بزرگسالان برای اختلال وسواس فکری جبری:

فرمولاسیون خوراکی با رهش فوری:

-دوز اولیه: 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز در صبح، پس از چند هفته در صورت عدم بهبود بالینی کافی افزایش می یابد.

-دوز نگهدارنده: 20 تا 60 میلی گرم خوراکی در روز

-حداکثر دوز: 80 میلی گرم خوراکی در روز

هشدار :

-دوزهای بالای 20 میلی گرم در روز ممکن است در دوزهای منقسم، صبح و ظهر داده شود.

-اثر کامل ممکن است تا حداقل 5 هفته از درمان به تعویق بیفتد.

استفاده:

درمان حاد و نگهدارنده وسواس و اجبار در بیماران مبتلا به اختلال وسواس جبری (OCD)

دوز معمول بزرگسالان برای اختلال هراس:

فرمولاسیون خوراکی با رهش فوری:

دوز اولیه: 10 میلی گرم خوراکی یک بار در روز، پس از یک هفته به 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز افزایش می یابد.

-دوز نگهدارنده: 20 تا 60 میلی گرم خوراکی در روز

-حداکثر دوز: 60 میلی گرم خوراکی در روز

نکته :

-دوزهای بالای 20 میلی گرم در روز ممکن است در دوزهای منقسم، صبح و ظهر داده شود.

-اگر بهبود بالینی مشاهده نشد، ممکن است پس از چند هفته افزایش دوز در نظر گرفته شود.

-دوزهای بیش از 60 میلی گرم در روز به طور سیستماتیک برای درمان اختلال هراس مطالعه نشده است.

کاربرد :

درمان حاد اختلال هراس با بدون آگورافوبیا

دوز معمول بزرگسالان برای اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی:

فرمولاسیون خوراکی با رهش فوری:

دوز اولیه:

رژیم مستمر: 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز در هر روز از سیکل قاعدگی

– رژیم چرخه ای: 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز از 14 روز قبل از شروع پیش بینی شده قاعدگی تا اولین روز کامل قاعدگی، و با هر سیکل جدید تکرار شود.

دوز نگهدارنده: 20 تا 60 میلی گرم در روز برای رژیم های مداوم یا متناوب

حداکثر دوز: 80 میلی گرم خوراکی در روز

نکته :

دوز روزانه 60 میلی گرم به طور قابل توجهی موثرتر از 20 میلی گرم در روز نشان داده نشده است.

-دوزهای روزانه بالای 60 میلی گرم به طور سیستماتیک در بیماران مبتلا به این بیماری مطالعه نشده است.

دوز 20 میلی گرمی روزانه تا 6 ماه از درمان موثر است.

استفاده:

درمان اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)

دوز معمول کودکان برای افسردگی:

فرمولاسیون خوراکی با رهش فوری:

8 تا 18 سال:

دوز اولیه: 10 تا 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز. دوز 10 میلی گرم روزانه ممکن است پس از یک هفته به 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز افزایش یابد

کودکان کم وزن:

-دوز اولیه: 10 میلی گرم خوراکی یک بار در روز، در صورت کافی بالینی به 20 میلی گرم خوراکی یک بار در روز پس از چند هفته افزایش می یابد.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

اگر یک نوبت از فلوکستین را فراموش کردید، به محض یادآوری نوبت فراموش شده را مصرف کنید و نوبت بعدی را 7 روز بعد مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف دوز هفتگی برنامه ریزی شده بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و نوبت بعدی را طبق دستور مصرف کنید. برای جبران دوز فراموش شده داروی اضافی مصرف نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید .

از چه چیزی باید اجتناب کرد

نوشیدن الکل می تواند عوارض جانبی خاصی از فلوکستین را افزایش دهد.

تا زمانی که بدانید فلوکستین چه تأثیری بر روی شما می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود.

عوارض جانبی فلوکستین

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک به فلوکستین (کهیر، تنفس دشوار، تورم در صورت یا گلو) یا واکنش شدید پوستی (تب، گلودرد، سوزش چشم، درد پوست، بثورات پوستی قرمز یا بنفش).با اورژانس پزشکی در خواست کنید.

هرگونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلق و خو یا رفتار، اضطراب، حملات پانیک، مشکلات خواب، یا اگر احساس می کنید تکانشی، تحریک پذیر، بی قرار، خصمانه، پرخاشگر، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا فیزیکی)، بیشتر افسرده، یا افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود را دارید.

فلوکستین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم، یا دیدن هاله در اطراف نورها.

ضربان قلب تند تند، بال زدن در قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی (مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید).

سطوح پایین سدیم در بدن – سردرد، گیجی، تکلم، ضعف شدید، استفراغ، از دست دادن هماهنگی، احساس بی ثباتی. یا

واکنش شدید سیستم عصبی – ماهیچه‌های بسیار سفت (سفتی)، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا ناهموار، لرزش، احساس غش کردن.

در صورت داشتن علائم سندرم سروتونین مانند: بیقراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، پرش، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

عوارض جانبی رایج فلوکستین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات خواب (بی خوابی)، رویاهای عجیب؛

سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی، تغییرات بینایی؛

لرزش یا لرزش، احساس اضطراب یا عصبی بودن؛

درد، ضعف، خمیازه کشیدن، احساس خستگی؛

ناراحتی معده، از دست دادن اشتها، حالت تهوع، استفراغ، اسهال؛

خشکی دهان، عرق کردن، گرگرفتگی؛

تغییر در وزن یا اشتها؛

گرفتگی بینی، درد سینوسی، گلودرد، علائم آنفولانزا؛ یا

کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، یا مشکل در ارگاسم.

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

چه داروهای دیگری بر فلوکستین تأثیر می گذارد؟

فلوکستین می تواند باعث یک مشکل جدی قلبی شود. اگر از داروهای خاصی برای عفونت، آسم، مشکلات قلبی، فشار خون بالا، افسردگی، بیماری روانی، سرطان، مالاریا یا HIV نیز استفاده کنید، خطر شما ممکن است بیشتر باشد.

استفاده از فلوکستین با سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند می تواند این اثر را بدتر کند. قبل از استفاده از داروهای مخدر، قرص خواب، شل کننده عضلانی، یا داروی اضطراب یا تشنج، از پزشک خود سوال کنید.

قبل از مصرف یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) مانند آسپرین، ایبوپروفن (ادویل، موترین)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب (Celebrex)، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و غیره از پزشک خود سوال کنید. استفاده از NSAID همراه با فلوکستین ممکن است باعث کبودی یا خونریزی شما شود.

در مورد تمام داروهای فعلی خود به پزشک خود بگویید. بسیاری از داروها می توانند بر فلوکستین تأثیر بگذارند، به ویژه:

هر داروی ضد افسردگی دیگری؛

مخمر سنت جان؛

تریپتوفان (گاهی اوقات ال-تریپتوفان نامیده می شود)؛

رقیق کننده خون – وارفارین، کومادین، جانتوون؛

دارو برای درمان اضطراب، اختلالات خلقی، اختلالات فکری یا بیماری های روانی – آمی تریپتیلین، بوسپیرون، دزیپرامین، لیتیوم، نورتریپتیلین و بسیاری دیگر.

دارو برای درمان ADHD یا نارکولپسی – Adderall، Concerta، Ritalin، Vyvanse، Zenzedi، و دیگران؛

داروی سردرد میگرنی – ریزاتریپتان، سوماتریپتان، زولمیتریپتان و دیگران؛ یا

داروی ضد درد – فنتانیل، ترامادول.

این فهرست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر ممکن است بر فلوکستین تأثیر بگذارند. این شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی است. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از فلوکستین فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.