آتروپین و دیفنوکسیلات

نام ژنریک: آتروپین و دیفنوکسیلات [A-troe-peen-and-DYE-fen-OX-i-late]

نام های تجاری: Lomotil، Lonox، Lomocot، Vi-Atro

اشکال دارویی: مایع خوراکی (0.025 mg-2.5 mg/5 ml); قرص خوراکی (0.025 mg-2.5 mg)

دسته دارویی: ضد اسهال

آتروپین و دیفنوکسیلات چیست؟

آتروپین به طرق مختلف بر بدن تأثیر می گذارد، مانند کاهش اسپاسم در مثانه، معده و روده.

دیفنوکسیلات یک داروی ضد اسهال است.

آتروپین و دیفنوکسیلات یک داروی ترکیبی است که برای درمان اسهال در بزرگسالان و کودکان حداقل 13 سال استفاده می شود.

آتروپین و دیفنوکسیلات نیز ممکن است برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شوند.

هشدارها

اگر اسهال ناشی از باکتری یا مصرف آنتی بیوتیک است، از آتروپین و دیفنوکسیلات استفاده نکنید. در صورت داشتن اختلال مجرای صفراوی که باعث زردی (زردی پوست یا چشمان شما) می شود، نباید از آتروپین و دیفنوکسیلات استفاده کنید.

این دارو را در جایی نگهداری کنید که کودک به آن دسترسی ندارد. مصرف بیش از حد ممکن است برای کودک کشنده باشد.

قبل از مصرف این دارو

اگر به آتروپین یا دیفنوکسیلات حساسیت دارید نباید از این دارو استفاده کنید:

زردی انسدادی (اختلال مجرای صفراوی که ممکن است باعث زردی پوست یا چشم شود)؛

اسهال ناشی از باکتری؛ یا

اسهال ناشی از مصرف داروهای آنتی بیوتیک

استفاده از آتروپین و دیفنوکسیلات توسط افراد کمتر از 6 سال تایید نشده است. این دارو در کودکان کمتر از 13 سال بی‌خطر یا مؤثر نبوده است.

اگر موارد زیر را تا به حال داشته اید به پزشک خود بگویید:

انسداد در روده شما؛

کولیت زخمی؛

آسم یا سایر مشکلات تنفسی؛

گلوکوم؛

مشکلات دفع ادرار؛

بیماری کبد یا کلیه؛

سندرم داون؛ یا

اگر کم آب هستید

مشخص نیست که آیا این دارو به نوزاد متولد نشده آسیب می رساند یا خیر. اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید.

هنگام استفاده از این دارو ممکن است شیر ​​دادن به نوزاد بی خطر نباشد. در مورد خطرات احتمالی از پزشک خود بپرسید.

چگونه باید آتروپین و دیفنوکسیلات مصرف کنم؟

تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.

داروی مایع را با دقت اندازه گیری کنید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.

برای جلوگیری از کم آبی بدن در هنگام اسهال، مایعات زیادی بنوشید. پزشک شما ممکن است یک مکمل الکترولیت مانند Gatorade یا Pedialyte را توصیه کند. تمام دستورالعمل های مراقبت را با دقت دنبال کنید.

ممکن است تا 48 ساعت طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. به استفاده از دارو طبق دستور ادامه دهید. اگر بعد از 10 روز همچنان اسهال دارید یا اگر تب دارید با پزشک خود تماس بگیرید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

آتروپین و دیفنوکسیلات را در جایی که کودک نتواند به آن برسد نگه دارید. مصرف بیش از حد آتروپین و دیفنوکسیلات می تواند برای کودک کشنده باشد.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. مصرف بیش از حد آتروپین و دیفنوکسیلات می تواند باعث مشکلات تنفسی شود و ممکن است منجر به مرگ یا آسیب دائمی مغز شود.

علائم اولیه مصرف بیش از حد شامل ضعف، تاری دید، تاری گفتار، احساس گرما، ضربان قلب سریع، کند شدن تنفس، غش، تشنج یا کما است. هر گونه علائم اولیه مصرف بیش از حد را در اسرع وقت به پزشک خود گزارش دهید.

هنگام مصرف آتروپین و دیفنوکسیلات از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

تا زمانی که بدانید آتروپین و دیفنوکسیلات چه تأثیری بر شما خواهند گذاشت، از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود.

از گرم شدن بیش از حد یا کم آبی بدن در حین ورزش، در هوای گرم یا با ننوشیدن مایعات کافی اجتناب کنید. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد نوع و مقدار مایعاتی که باید بنوشید دنبال کنید.

نوشیدن الکل همراه با این دارو می تواند عوارض جانبی ایجاد کند.

عوارض جانبی آتروپین و دیفنوکسیلات

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر؛ تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

برخی از عوارض جانبی ممکن است تا 30 ساعت پس از مصرف این دارو رخ دهد.

این دارو ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. مصرف این دارو را متوقف کنید و در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

یبوست شدید، درد معده یا نفخ؛

ادامه یا بدتر شدن اسهال؛

اسهال آبکی یا خونی؛

درد شدید در قسمت بالای معده که به پشت شما گسترش می یابد.

تب، برافروختگی (گرمی، قرمزی یا احساس سوزن سوزن شدن)؛

توهم، تشنج؛

تنفس سریع، تنفس ضعیف یا کم عمق؛

ضربان قلب سریع؛ یا

علائم کم آبی – احساس تشنگی یا گرما شدید، ناتوانی در ادرار کردن، تعریق شدید یا پوست گرم و خشک.

عوارض جانبی رایج آتروپین و دیفنوکسیلات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خواب آلودگی، سرگیجه، احساس بی قراری؛

سردرد؛

بی حسی در دست یا پا؛

افسردگی، احساس خوب نبودن؛

سردرگمی، احساس شادی شدید؛

لثه های قرمز یا متورم؛

خشکی دهان، بینی یا گلو؛

حالت تهوع، استفراغ، ناراحتی معده، از دست دادن اشتها؛ یا

بثورات پوستی، خشکی یا خارش.

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

اطلاعات دوز آتروپین و دیفنوکسیلات

دوز معمول بزرگسالان برای اسهال:

دوز اولیه: 2 قرص یا 10 میلی لیتر (5 میلی گرم دیفنوکسیلات)، خوراکی، 4 بار در روز

دوز نگهدارنده: پس از به دست آوردن کنترل، دوز را تا حد نیازهای فردی کاهش دهید، به حداقل 2 قرص یا 10 میلی لیتر یک بار در روز

حداکثر دوز: 20 میلی گرم دیفنوکسیلات در روز

نکته :

– بهبود بالینی معمولاً در عرض 48 ساعت مشاهده می شود.

-اگر طی 10 روز بهبودی مشاهده نشد، بعید است علائم به تجویز بیشتر پاسخ دهند.

دوز معمول کودکان برای اسهال:

2 سال به بالا:

دوز اولیه: 0.3 تا 0.4 mg/kg دیفنوکسیلات، خوراکی، در 4 دوز منقسم

دوز نگهدارنده: پس از دستیابی به کنترل، دوز را تا حد نیازهای فردی کاهش دهید تا یک چهارم دوز اولیه روزانه

حداکثر دوز: 20 میلی گرم دیفنوکسیلات در روز

توجه :

-این دوزها تقریبی هستند. با توجه به وضعیت تغذیه و درجه کم آبی بدن را به سمت پایین تنظیم کنید.

-به محض اینکه کنترل اولیه علائم حاصل شد، دوز را کاهش دهید.

-اگر تا 48 ساعت جواب نداد، این دارو بعید به نظر می رسد موثر باشد.

فقط از داروی مایع در کودکان زیر 13 سال استفاده کنید. از تبلت استفاده نکنید

چه داروهای دیگری بر آتروپین و دیفنوکسیلات تأثیر می گذارد؟

استفاده از آتروپین و دیفنوکسیلات با سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی شما می شوند می تواند این اثر را بدتر کند. قبل از استفاده از داروهای مخدر، قرص خواب، شل کننده عضلانی، داروی سرماخوردگی یا آلرژی، یا داروی اضطراب، افسردگی یا تشنج از پزشک خود سوال کنید.

در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید. برخی ممکن است آتروپین و دیفنوکسیلات را تحت تأثیر قرار دهند، به ویژه:

دارو برای درمان بیماری پارکینسون؛

دارو برای درمان اسید اضافی معده، زخم معده، بیماری حرکت یا سندرم روده تحریک پذیر.

داروهای مثانه یا ادراری؛

یک برونکودیلاتور؛ یا

یک مهارکننده MAO – ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و غیره.

این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است بر آتروپین و دیفنوکسیلات تأثیر بگذارند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.