دوکسپین (کپسول، کنسانتره خوراکی)

نام ژنریک: دوکسپین (کپسول، کنسانتره خوراکی) [DOX-e-pin]

اشکال دارویی: کپسول خوراکی (10 میلی گرم؛ 100 میلی گرم؛ 150 میلی گرم؛ 25 میلی گرم؛ 50 میلی گرم؛ 75 میلی گرم). کنسانتره خوراکی (10 میلی گرم در میلی لیتر)

طبقات دارویی: داروهای ضد اضطراب متفرقه، آرام بخش ها و خواب آورها، ضد افسردگی های سه حلقه ای.

دوکسپین چیست؟

دوکسپین یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای است.

کپسول داکسپین و کنسانتره خوراکی (مایع) برای درمان علائم افسردگی و/یا اضطراب مرتبط با اعتیاد به الکل، افسردگی شیدایی یا سایر بیماری های روانی استفاده می شود.

قرص داکسپین (سیلنور) برای درمان بی خوابی در افرادی که در خواب ماندن مشکل دارند استفاده می شود.

این راهنمای دارویی فقط اطلاعاتی در مورد کپسول و مایع دوکسپین ارائه می دهد.

دوکسپین همچنین ممکن است برای اهدافی استفاده شود که در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.

هشدارها

اگر گلوکوم یا مشکل ادرار دارید، نباید دوکسپین مصرف کنید.

اگر در 14 روز گذشته از مهارکننده های MAO مانند ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین یا ترانیل سیپرومین استفاده کرده اید، از دوکسپین استفاده نکنید.

برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید.

قبل از مصرف این دارو

اگر به دوکسپین یا داروهای مشابه مانند آموکساپین یا لوکساپین حساسیت دارید یا اگر دارید، نباید از کپسول یا مایع دوکسپین استفاده کنید:

گلوکوم؛ یا

مشکلات دفع ادرار

اگر در 14 روز گذشته از مهارکننده MAO استفاده کرده اید از دوکسپین استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده‌های MAO شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریقی متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و غیره هستند.

اگر در 5 هفته گذشته از داروهای ضد افسردگی “SSRI” مانند سیتالوپرام، اسیتالوپرام، فلوکستین (پروزاک)، فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین (زولوفت)، ترازودون یا ویلازودون استفاده کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر موارد زیررا تا به حال داشته اید به پزشک خود بگویید:

اختلال دوقطبی (مانیک-افسردگی).

برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. پزشک باید در ویزیت های منظم پیشرفت شما را بررسی کند. خانواده یا سایر مراقبان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خو یا علائم شما هوشیار باشند.

اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید به پزشک خود اطلاع دهید.

دوکسپین برای استفاده توسط افراد کمتر از 12 سال تایید نشده است.

چگونه باید دوکسپین مصرف کنم؟

تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.

داروی مایع را با دقت اندازه گیری کنید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.

دوز اندازه گیری شده را با 4 اونس آب، شیر، آب پرتقال، آب گریپ فروت، آب گوجه فرنگی، آب آلو، یا آب آناناس مخلوط کنید. با آب انگور یا نوشابه گازدار مخلوط نکنید. مخلوط را هم بزنید و بلافاصله تمام آن را بنوشید. آن را برای استفاده بعدی ذخیره نکنید.

مصرف دوکسپین را به طور ناگهانی قطع نکنید، در غیر این صورت ممکن است علائم ناخوشایند ترک داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چگونه با خیال راحت مصرف دوکسپین را متوقف کنید.

ممکن است تا 3 هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. به استفاده از دارو طبق دستور ادامه دهید و در صورت عدم بهبود علائم به پزشک خود اطلاع دهید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. بطری را در صورت عدم استفاده محکم بسته نگه دارید.

اگر یک دوز را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. مصرف بیش از حد دوکسپین می تواند کشنده باشد.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل ریتم نامنظم قلب، احساس غش کردن، تشنج یا کما باشد.

هنگام مصرف دوکسپین از چه چیزهایی باید اجتناب کنم؟

الکل ننوشید. عوارض جانبی خطرناک یا مرگ ممکن است رخ دهد.

از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید تا زمانی که بدانید دوکسپین چه تأثیری بر شما خواهد داشت. واکنش های شما ممکن است مختل شود.

عوارض جانبی دوکسپین

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر؛ دشواری در تنفس؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

هرگونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلق و خو یا رفتار، اضطراب، حملات پانیک، مشکلات خواب، یا اگر احساس می کنید تکانشی، تحریک پذیر، بی قرار، خصمانه، پرخاشگر، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا فیزیکی)، بیشتر افسرده، یا افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود را دارید.

دوکسپین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم، دیدن هاله در اطراف چراغ ها.

احساس سبکی، مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید.

لرزش، حرکات عضلانی بی قرار در چشم، زبان، فک یا گردن؛

یبوست شدید؛

گیجی، توهم، افکار غیر معمول، تشنج . یا

ادرار دردناک یا دشوار.

عوارض جانبی رایج دوکسپین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خواب آلودگی، سرگیجه؛

افزایش فشار خون؛

تغییرات بینایی؛

بثورات، تورم؛

حالت تهوع، استفراغ، سوء هاضمه؛

ادرار کم یا بدون ادرار؛

خشکی دهان، یبوست؛ یا

کاهش یا افزایش میل جنسی

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

چه داروهای دیگری بر دوکسپین تأثیر می گذارد؟

استفاده از دوکسپین با سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی شما می شوند می تواند این اثر را بدتر کند. قبل از استفاده از داروهای مخدر، قرص خواب، شل کننده عضلانی، یا داروی اضطراب یا تشنج، از پزشک خود سوال کنید.

سایر داروها ممکن است بر دوکسپین تأثیر بگذارند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. در مورد تمام داروهای فعلی خود و هر دارویی که مصرف را شروع کرده یا متوقف می کنید به پزشک خود بگویید.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.