آپومورفین

نام ژنریک: آپومورفین

نام های تجاری: Apokyn، Kynmobi

شکل دارویی: تزریق زیر جلدی، فیلم زیر زبانی

دسته دارویی: داروهای ضد پارکینسونی دوپامینرژیک

آپومورفین چیست؟

آپومورفین به دسته ای از داروها به نام آگونیست های دوپامین تعلق دارد. این دارو برای درمان یک اختلال پیشرونده سیستم عصبی که بر حرکات به نام بیماری پارکینسون تأثیر می گذارد، استفاده می شود.

آگونیست های دوپامین، مانند آپومورفین، داروهایی هستند که عملکرد دوپامین را تقلید می کنند. دوپامین توسط مغز تولید می شود و به عنوان یک پیام رسان یا انتقال دهنده عصبی عمل می کند که اطلاعات را بین سلول های عصبی (نورون ها) ارسال می کند.

آپومورفین با اتصال به گیرنده های دوپامین در مغز و عمل مانند دوپامین طبیعی به درمان بیماری پارکینسون کمک می کند. تصور می شود سطوح پایین دوپامین باعث علائم بیماری پارکینسون می شود.

آپومورفین به شکل زیر است:

تزریق زیر جلدی – تزریقی که زیر پوست خود تزریق می کنید. این شکل از دارو با نام تجاری Apokyn و نسخه ژنریک آن نیز موجود است.

فیلم زیر زبانی – فیلمی که زیر زبان خود می گذارید. این شکل از دارو با نام تجاری Kynmobi در دسترس است. نسخه های عمومی یک فیلم زیرزبانی تایید نشده است.

آپومورفین توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در سال 2004 تایید شد.

آپومورفین برای چه مواردی استفاده می شود؟

تزریق آپومورفین یک داروی نسخه‌ای است که برای درمان دوره‌های حاد و متناوب تحرک ضعیف به نام اپیزودهای «خاموش» (اپیزودهای «خاموش» یا غیرقابل پیش‌بینی «روشن و خاموش») در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون پیشرفته استفاده می‌شود.

فیلم زیر زبانی آپومورفین یک داروی نسخه ای است که برای درمان دوره های کوتاه مدت (حاد) متناوب “خاموش” در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون استفاده می شود.

مشخص نیست که آیا آپومورفین در کودکان بی خطر و موثر است یا خیر.

چه کسانی نباید از آپومورفین استفاده کنند؟

در موارد زیر از آپومورفین استفاده نکنید:

مصرف داروهای خاصی برای درمان حالت تهوع به نام آنتاگونیست های 5HT 3 از جمله اندانسترون، گرانیسترون، دولاسترون، پالونوسترون و آلوسترون. افرادی که اندانسترون را همراه با آپومورفین مصرف می کنند، فشار خون بسیار پایینی داشته اند و هوشیاری خود را از دست داده اند یا «سیاه شده اند».

آلرژی به آپومورفین هیدروکلراید یا هر یک از مواد تشکیل دهنده تزریق یا فیلم زیر زبانی و تجربه کهیر، خارش، بثورات پوستی یا تورم (مانند چشم، زبان و غیره). آپومورفین همچنین حاوی سولفیتی به نام متابی سولفیت سدیم است. سولفیت ها می توانند در برخی افراد واکنش های آلرژیک شدید و تهدید کننده زندگی ایجاد کنند. آلرژی به سولفیت ها با آلرژی به سولفات یکسان نیست. افراد مبتلا به آسم بیشتر به سولفیت ها حساسیت دارند. اگر کهیر، خارش، بثورات، تورم چشم ها، زبان، لب ها، قرمزی صورت (فلاشین)، گرفتگی گلو، درد قفسه سینه یا مشکل در تنفس یا بلع دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.

برای مشاهده لیست کامل مواد تشکیل دهنده تزریق آپومورفین و فیلم زیر زبانی به انتهای این جزوه مراجعه کنید.

داروهای مرتبط/مشابه

روپینیرول، پرامی پکسول، کاربیدوپا / لوودوپا، بنزتروپین، اکسلون، گوکوری

قبل از استفاده از آپومورفین به پزشک خود چه باید بگویم؟

قبل از شروع استفاده از آپومورفین، در موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

در بیدار ماندن در طول روز مشکل دارند

سرگیجه دارند

غش کردن

فشار خون پایین دارند

آسم دارند

به هر داروی حاوی سولفیت حساسیت دارند

مشکلات کبدی دارند

مشکلات کلیوی دارند

مشکلات قلبی دارند

سکته مغزی یا سایر مشکلات مغزی داشته اند

یک مشکل روانی به نام اختلال روانی بزرگ دارند

الکل بنوشید

چگونه باید از آپومورفین استفاده کنم؟

دستورالعمل استفاده همراه با تزریق آپومورفین یا فیلم زیر زبانی در مورد روش صحیح استفاده از آپومورفین را بخوانید.

از آپومورفین دقیقاً همانطور که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما گفته است از آن استفاده کنید.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما خواهد گفت که چه مقدار آپومورفین باید استفاده کنید و روش صحیح استفاده از آن را به شما آموزش می دهد.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است در صورت نیاز دوز مصرفی شما را تغییر دهد.

دوز آپومورفین خود را تغییر ندهید یا بیشتر از مقدار تجویز شده از آن استفاده نکنید مگر اینکه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما گفته باشد.

مصرف آپومورفین را متوقف نکنید مگر اینکه توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما گفته شود.

دوز دیگری از آپومورفین را زودتر از 2 ساعت پس از آخرین دوز مصرف نکنید.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است داروی دیگری را برای تهوع به نام ضد استفراغ تجویز کند تا در حین مصرف آپومورفین مصرف کنید. داروهای ضد استفراغ به کاهش علائم تهوع و استفراغ که ممکن است هنگام مصرف آپومورفین رخ دهد، کمک می کند.

دستورالعمل های اضافی برای افرادی که از تزریق آپومورفین استفاده می کنند:

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما تزریق آپومورفین را تجویز می کند که در کارتریج های شیشه ای از پیش پر شده، برای یک بیمار استفاده می شود، که با یک انژکتور قلم مخصوص استفاده می شود.

قلم تزریق آپومورفین شما بر حسب میلی لیتر (میلی لیتر) مصرف می شود، نه میلی گرم (میلی گرم). مطمئن شوید که نسخه شما به شما می گوید که چند میلی لیتر (میلی لیتر) استفاده کنید.

تزریق آپومورفین را به زیر پوست خود (زیر جلدی) تزریق کنید. آن را در رگ تزریق نکنید.

میزان آپومورفین را که هر بار تزریق می کنید یا شریک مراقبتی شما به شما تزریق می کند، یادداشت کنید.

با هر تزریق از یک سوزن جدید استفاده کنید. هرگز از سوزن مجدد استفاده نکنید.

تزریق آپومورفین مایعی شفاف و بی رنگ است. اگر به نظر می رسد کدر، رنگی یا حاوی ذرات است از تزریق آپومورفین استفاده نکنید و با داروساز خود تماس بگیرید.

دستورالعمل های اضافی برای افرادی که از فیلم زیرزبانی آپومورفین استفاده می کنند:

برای درمان یک قسمت “خاموش” بیش از 1 دوز فیلم زیرزبانی آپومورفین مصرف نکنید.

فیلم زیر زبانی آپومورفین را بیش از 5 بار در روز مصرف نکنید.

فیلم زیر زبانی آپومورفین را نبرید، نجوید یا قورت ندهید

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

اگر بیش از حد تزریق آپومورفین مصرف می کنید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. اگر عوارض جانبی شدید یا جدی مانند درد قفسه سینه یا نعوظ طولانی مدت بیش از 4 ساعت را تجربه کردید، به نزدیکترین اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

هنگام استفاده از آپومورفین از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

هنگام استفاده از آپومورفین الکل ننوشید. می تواند احتمال بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.

در حین استفاده از آپومورفین از داروهایی که باعث خواب آلودگی شما می شوند استفاده نکنید.

تا زمانی که متوجه نشدید که آپومورفین بر شما تأثیر می گذارد، رانندگی نکنید، با ماشین آلات کار نکنید یا فعالیت های خطرناک دیگری انجام ندهید.

موقعیت بدن خود را خیلی سریع تغییر ندهید. از نشستن یا دراز کشیدن به آرامی بلند شوید. آپوموفین می تواند فشار خون شما را کاهش دهد و باعث سرگیجه یا غش شود.

اطلاعات دوز

تزریق آپومورفین

فقط برای استفاده زیر جلدی

دوز شروع آپومورفین 0.2 میلی لیتر (2 میلی گرم) است. اولین دوز تحت نظارت پزشکی تجویز می شود. بسته به اینکه چقدر خوب کار می کند و چقدر آن را تحمل می کنید، دوز تنظیم می شود. حداکثر دوز توصیه شده 0.6 میلی لیتر است.

درمان همزمان با یک ضد استفراغ، مانند تری متو بنزامید، توصیه می شود که از 3 روز قبل از اولین دوز شروع شود. درمان با تری متو بنزامید فقط باید تا زمانی که برای کنترل حالت تهوع و استفراغ لازم باشد و معمولاً بیش از دو ماه ادامه یابد.

دوزهای آپومورفین باید حداقل 2 ساعت از هم جدا شوند.

اگر نارسایی کلیوی دارید، دوز آزمایش کاهش می یابد. دوز شروع به 0.1 میلی لیتر (1 میلی گرم) توصیه می شود.

فیلم زیر زبانی آپومورفین

فقط برای تجویز زیر زبانی

اولین باری که یک دوز مصرف می کنید باید تحت نظارت یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باشد.

درمان همزمان با ضد استفراغ، به عنوان مثال. تری متو بنزامید، 3 روز قبل از مصرف اولیه توصیه می شود.

محدوده دوز برای فیلم زیرزبانی آپومورفین 10 تا 30 میلی گرم در هر دوز است که در صورت نیاز به صورت زیر زبانی تجویز می شود.

دوزهای فیلم زیرزبانی آپومورفین باید حداقل 2 ساعت از هم جدا شوند.

حداکثر 5 دوز در روز؛ حداکثر دوز واحد 30 میلی گرم است.

عوارض آپومورفین چیست؟

عوارض جانبی تزریق آپومورفین

تزریق آپومورفین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. در صورت داشتن هر یک از عوارض جانبی جدی، از جمله:

واکنش آلرژیک. یک واکنش آلرژیک همراه با عوارض جانبی کهیر، خارش، بثورات پوستی، تورم (مانند چشم، زبان و غیره)؛ مشکلات تنفسی و/یا بلع ممکن است پس از تزریق آپومورفین رخ دهد.

لخته شدن خون. تزریق آپومورفین به داخل ورید (داخل وریدی) می تواند باعث لخته شدن خون شود. آن را در رگ خود تزریق نکنید.

تهوع و استفراغ. تهوع و استفراغ شدید ممکن است با تزریق آپومورفین رخ دهد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است دارویی به نام تری متو بنزامید (تیگان) را برای کمک به جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ تجویز کند. برخی از بیماران می توانند پس از چند ماه استفاده از این دارو، مصرف تیگان را قطع کنند. برخی از بیماران ممکن است برای کمک به جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ نیاز به ادامه مصرف تیگان داشته باشند. قبل از قطع مصرف تیگان با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

خواب آلودگی یا به خواب رفتن در طول روزبرخی از افرادی که تحت درمان با تزریق آپومورفین قرار می گیرند ممکن است در طول روز خواب آلود شوند یا در حین انجام فعالیت های روزمره مانند صحبت کردن، غذا خوردن یا رانندگی بدون هشدار به خواب بروند.

سرگیجه -تزریق آپومورفین می تواند فشار خون شما را کاهش دهد و باعث سرگیجه شود. هنگام شروع درمان تزریقی آپومورفین یا افزایش دوز ممکن است سرگیجه ایجاد شود. از نشستن یا بعد از دراز کشیدن خیلی سریع بلند نشوید، به خصوص اگر برای مدت طولانی نشسته اید یا دراز کشیده اید.

سقوط-تغییراتی که می تواند در بیماری پارکینسون رخ دهد و اثرات برخی از داروهای بیماری پارکینسون، می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. تزریق آپوموپرین همچنین ممکن است خطر افتادن را افزایش دهد.

توهم یا رفتار شبه روان پریشی-تزریق آپومورفین می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن رفتارهای روان پریشی از جمله توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند)، سردرگمی، سوء ظن بیش از حد، رفتار پرخاشگرانه، بی قراری، باورهای هذیانی (باور کردن چیزهایی که واقعی نیستند) و تفکر بی نظم باشد.

حرکات کنترل نشده ناگهانی (دیسکینزی)- برخی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است پس از درمان با برخی از داروهای بیماری پارکینسون دچار حرکات ناگهانی و کنترل نشده شوند. تزریق آپومورفین می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن دیسکینزی شود.

اصرارهای شدید برخی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در حین مصرف داروهای بیماری پارکینسون، از جمله تزریق آپومورفین، میل‌های جدید یا افزایش یافته به قمار، افزایش میل جنسی و سایر میل‌های شدید را گزارش کرده‌اند.

مشکلات قلبی اگر در حین تزریق آپومورفین دچار تنگی نفس، ضربان قلب سریع یا درد قفسه سینه شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا کمک اضطراری دریافت کنید.

تغییرات جدی ریتم قلب (طولانی شدن QT)-اگر تغییری در ضربان قلب خود داشتید (ضربان قلب تند یا نامنظم)، یا اگر غش کردید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

مشکلات محل تزریق کبودی، تورم و خارش می تواند در محلی که آپومورفین را تزریق می کنید اتفاق بیفتد.

تب و گیجی زمانی که داروی پارکینسون قطع می‌شود یا دوز داروی پارکینسون آنها کاهش می‌یابد، می‌تواند در برخی افراد اتفاق بیفتد.

تغییرات بافتی (عوارض فیبروتیک). برخی افراد هنگام مصرف داروهایی به نام آگونیست های دوپامین مشتق از ارگوت مانند تزریق آپومورفین دچار تغییراتی در بافت های لگن، ریه ها و دریچه های قلب خود شده اند.

نعوظ دردناک طولانی مدت (پریپریسم)-تزریق آپومورفین ممکن است باعث نعوظ طولانی مدت و دردناک در برخی افراد شود. اگر نعوظی دارید که بیش از 4 ساعت طول می کشد، باید با پزشک خود تماس بگیرید یا فورا به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

تورم مچ پا پاها تزریق آپومورفین ممکن است باعث تورم به خصوص در مچ پا یا پاها شود. اگر متوجه تورم شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.

سایر عوارض جانبی متداول تزریق آپومورفین عبارتند از:

خمیازه

آبریزش بینی

گیجی

تورم دست ها، بازوها، پاها و پاهای شما

عوارض جانبی فیلم زیر زبانی آپومورفین

فیلم زیر زبانی آپومورفین می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند، از جمله:

تهوع و استفراغ. تهوع یک عارضه جانبی شایع فیلم زیرزبانی آپومورفین است. تهوع و استفراغ می تواند با فیلم زیرزبانی آپومورفین اتفاق بیفتد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است دارویی به نام ضد استفراغ، مانند تری متو بنزامید، برای کمک به جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ تجویز کند. برخی از بیماران می‌توانند پس از استفاده از فیلم زیرزبانی آپومورفین، مصرف تری متو بنزامید را با توصیه پزشک قطع کنند. برخی از بیماران ممکن است برای کمک به درمان تهوع و استفراغ نیاز به مصرف تری متوبنزامید داشته باشند. قبل از قطع مصرف تری متو بنزامید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.

خواب آلودگی یا به خواب رفتن در طول روز. خواب آلودگی یک عارضه جانبی جدی و شایع فیلم زیرزبانی آپومورفین است. برخی از افرادی که با این دارو درمان می‌شوند ممکن است در طول روز خواب‌آلود شوند یا در حین انجام فعالیت‌های روزمره مانند صحبت کردن، غذا خوردن یا رانندگی بدون هشدار به خواب بروند.

عکس العمل های آلرژیتیک. به بخش “چه کسانی نباید از آپومورفین استفاده کنند” در بالا مراجعه کنید.

سرگیجه یک عارضه جانبی جدی و شایع فیلم زیرزبانی آپومورفین است. ممکن است فشار خون شما را کاهش دهد و باعث سرگیجه شود. هنگامی که درمان فیلم زیرزبانی آپومورفین شروع می شود یا زمانی که دوز افزایش می یابد، ممکن است سرگیجه ایجاد شود. از نشستن یا بعد از دراز کشیدن خیلی سریع بلند نشوید، به خصوص اگر برای مدت طولانی نشسته اید یا دراز کشیده اید.

تحریک دهان (دهان)- عارضه جانبی شایع فیلم زیرزبانی آپومورفین است. در صورت بروز هر یک از این علائم یا علائم، باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید:

سرخی

تورم

زخم های دهان (زخم)

درد

خشکی دهان، لب ها یا زبان

درد همراه با بلع

اگر درمان فیلم زیرزبانی آپومورفین متوقف شود، این علائم و نشانه ها ممکن است از بین بروند.

سقوط. تغییراتی که می تواند در بیماری پارکینسون رخ دهد و اثرات برخی از داروهای بیماری پارکینسون، می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. فیلم زیر زبانی آپومورفین نیز ممکن است خطر افتادن را افزایش دهد.

توهم یا رفتار شبه روان پریشی. فیلم زیرزبانی آپومورفین ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن رفتارهای روان پریشی شود، از جمله توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند)، گیجی، سوء ظن بیش از حد، رفتار پرخاشگرانه، آشفتگی، باورهای هذیانی (باور کردن چیزهایی که واقعی نیستند) و تفکر بی نظم. .

میل شدید (شدید). برخی از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در حین مصرف داروهای بیماری پارکینسون، از جمله فیلم زیرزبانی آپومورفین، تمایلات غیرقابل کنترل جدید یا قوی برای قمار، افزایش میل جنسی، افزایش میل به خرج کردن پول (خرید اجباری) و سایر تمایلات شدید را گزارش کرده اند. اگر شما یا اعضای خانواده تان متوجه شدید که میل شدید دارید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. در صورت کاهش یا قطع دوز، میل شدید ممکن است از بین برود.

تب بالا و گیجی فیلم زیر زبانی آپومورفین ممکن است در افرادی که به طور ناگهانی دوز خود را کاهش می دهند، مصرف را متوقف می کنند یا دوز خود را تغییر می دهند، مشکلی ایجاد کند. علائم عبارتند از:

تب بسیار بالا

ماهیچه های سفت

گیجی

تغییرات در تنفس و ضربان قلب

مصرف فیلم زیر زبانی آپومورفین را قطع نکنید یا دوز مصرفی خود را تغییر ندهید، مگر اینکه توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما گفته شود.

مشکلات قلبی اگر در حین مصرف فیلم زیرزبانی آپومورفین دچار تنگی نفس، ضربان قلب سریع، درد قفسه سینه یا احساس می‌کنید که در حال غش کردن هستید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا کمک اضطراری دریافت کنید.

تغییرات بافتی (عوارض فیبروتیک). برخی از افراد هنگام مصرف داروهایی به نام آگونیست های دوپامین غیر مشتق از ارگوت مانند فیلم زیرزبانی آپومورفین دچار تغییراتی در بافت های لگن، ریه ها و دریچه های قلب شده اند.

نعوظ دردناک طولانی مدت (پریاپیسم). فیلم زیر زبانی آپومورفین ممکن است باعث نعوظ طولانی مدت و دردناک در برخی افراد شود. اگر نعوظ طولانی مدت و دردناکی دارید، باید با پزشک خود تماس بگیرید یا فورا به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

اگر هر یک از این علائم را دارید، مصرف فیلم زیرزبانی آپومورفین را متوقف کنید و قبل از مصرف دوز دیگر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

شایع ترین عوارض جانبی فیلم زیر زبانی آپومورفین عبارتند از:

حالت تهوع

خواب آلودگی

سرگیجه

تورم دهان، درد، یا زخم

در صورت داشتن هر گونه عارضه جانبی که شما را آزار می دهد یا از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید.

اینها همه عوارض جانبی احتمالی آپومورفین نیستند. برای اطلاعات بیشتر از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.

فعل و انفعالات

در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و مکمل های گیاهی، به پزشک خود اطلاع دهید.

استفاده از آپومورفین با برخی داروهای دیگر ممکن است بر یکدیگر تأثیر بگذارد. استفاده از آپومورفین با سایر داروها می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

اگر در حین استفاده از آپومورفین، نیتروگلیسیرین را زیر زبان خود مصرف کنید، ممکن است فشار خون شما کاهش یافته و باعث سرگیجه شود. پس از مصرف نیتروگلیسیرین، باید دراز بکشید و سعی کنید حداقل 45 دقیقه به دراز کشیدن ادامه دهید. پس از مصرف نیتروگلیسیرین باید به مدت 45 دقیقه از ایستادن خودداری کنید.

داروهای مصرفی خود را بشناسید. فهرستی از آنها را نگه دارید تا هنگام دریافت داروی جدید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا داروساز خود نشان دهید.

تداخلات دارویی آپومورفین (جزئیات بیشتر)

بارداری و شیردهی

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. معلوم نیست که آیا آپومورفین به جنین شما آسیب می رساند یا خیر.

اگر شیر می دهید یا قصد شیر دادن دارید به پزشک خود اطلاع دهید. مشخص نیست که آیا آپومورفین به شیر مادر شما نفوذ می کند یا خیر. شما و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تان باید تصمیم بگیرید که آیا آپومورفین مصرف می کنید یا از شیر مادر تغذیه می کنید. شما نباید هر دو را انجام دهید.

ذخیره سازی

تزریق آپومورفین و فیلم زیر زبانی را در دمای اتاق، 68 درجه فارنهایت تا 77 درجه فارنهایت (20 تا 25 درجه سانتیگراد) نگهداری کنید.

فیلم زیرزبانی آپومورفین را در کیسه فویل نگه دارید تا زمانی که آماده مصرف آن شوید.

داروهایی که تاریخ مصرف گذشته است یا دیگر مورد نیاز نیستند را با خیال راحت دور بیندازید.

آپومورفین و تمام داروها را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.

مواد تشکیل دهنده آپومورفین چیست؟

ماده فعال: آپومورفین هیدروکلراید، USP

عناصر غیرفعال:

تزریق آپومورفین (Apokyn): متابی سولفیت سدیم، NF، بنزیل الکل، NF، آب برای تزریق، USP. همچنین ممکن است حاوی هیدروکسید سدیم، NF و/یا اسید هیدروکلریک، NF باشد.

فیلم زیرزبانی آپومورفین (Kynmobi): دی سدیم EDTA دی هیدرات، FD&C Blue #1، گلیسرول، گلیسریل مونو استئارات، هیدروکسی اتیل سلولز، هیدروکسی پروپیل سلولز، مالتودکسترین، (-)-منتول، پیریدوکسین هیدروکلراید، سدیم هیدروکسید اینتاکرابی، وایت سولفیت سدیم، سولفید سولفیت سدیم.

تزریق آپومورفین با نام تجاری Apokyn توسط MDD US Operations, LLC, Rockville, MD 20850 توزیع می شود. TruPharmac, LLC همچنین یک نسخه عمومی از تزریق آپومورفین تولید می کند.

فیلم زیر زبانی آپومورفین با نام تجاری Kynmobi برای Sunovion Pharmaceuticals Inc. Marlborough, Massachusetts 01752 USA تولید می شود.

اطلاعات بیشتر

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.