آمی تریپتیلین و پرفنازین

نام ژنریک: آمی تریپتیلین و پرفنازین [a-mee-TRIP-ti-leen-and-per-FEN-a-zeen]

نام های تجاری: Etrafon 2-10، Etrafon 2-25، Etrafon Forte، Triavil

شکل مصرف: قرص خوراکی (10 mg-2 mg؛ 10 mg-4 mg؛ 25 mg-2 mg؛ 25 mg-4 mg؛ 50 mg-4 mg)

دسته دارویی: ترکیبات روان درمانی

آمی تریپتیلین و پرفنازین چیست؟

آمی تریپتیلین یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای است. پرفنازین یک فنوتیازین (feen-oh-THYE-a-zeen) است.

آمی تریپتیلین و پرفنازین یک داروی ترکیبی است که برای درمان افسردگی، اضطراب و بی قراری استفاده می شود.

آمی تریپتیلین و پرفنازین همچنین ممکن است برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شوند.

هشدارها

اگر اخیراً دچار حمله قلبی شده اید، یا اگر اخیراً از الکل، آرام بخش، آرام بخش یا سایر داروهای مخدر استفاده کرده اید، نباید آمی تریپتیلین و پرفنازین مصرف کنید. آمی تریپتیلین و پرفنازین برای استفاده در افراد مسن مبتلا به روان پریشی مرتبط با زوال عقل تایید نشده است.

اگر در 14 روز گذشته از یک مهارکننده MAO استفاده کرده اید، مانند ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، یا ترانیل سیپرومین، از این دارو استفاده نکنید.

برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید.

اگر حرکات چشم‌ها، لب‌ها، زبان، صورت، بازوها یا پاهایتان تکان‌خورده یا غیرقابل کنترل بود، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اینها می توانند نشانه های اولیه عوارض جانبی خطرناک باشند.

قبل از مصرف این دارو

اگر به آمی تریپتیلین یا پرفنازین حساسیت دارید یا اگر به موارد زیر حساسیت دارید، نباید از این دارو استفاده کنید:

اخیراً دچار حمله قلبی شده اید؛ یا

اخیراً از الکل، آرام بخش، آرام بخش یا داروهای مخدر استفاده کرده اید.

این دارو ممکن است خطر مرگ را در افراد مسن مبتلا به روان پریشی مرتبط با زوال عقل افزایش دهد و برای این استفاده تایید نشده است.

اگر در 14 روز گذشته از مهارکننده های MAO استفاده کرده اید از آمی تریپتیلین و پرفنازین استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده‌های MAO شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریقی متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و غیره هستند.

اگر در 5 هفته گذشته از داروهای ضد افسردگی “SSRI” مانند سیتالوپرام، اسیتالوپرام، فلوکستین (پروزاک)، فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین (زولوفت)، ترازودون یا ویلازودون استفاده کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر تا به حال موارد زیر را داشته اید به پزشک خود بگویید:

گلوکوم؛

اختلال دوقطبی (شیدایی- افسردگی)، اسکیزوفرنی یا سایر بیماری های روانی؛

صرع یا سایر اختلالات تشنجی؛

مشکلات دفع ادرار؛

مشکلات قلبی؛

حمله قلبی یا سکته؛

اختلال تیروئید؛

بیماری کبد؛ یا

سرطان پستان.

برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. پزشک باید در ویزیت های منظم پیشرفت شما را بررسی کند. خانواده یا سایر مراقبان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خو یا علائم شما هوشیار باشند.

مصرف داروهای ضد روان پریشی در 3 ماه آخر بارداری ممکن است باعث مشکلات تنفسی، مشکلات تغذیه یا علائم ترک در نوزاد شود. اگر باردار شدید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. بدون نظر پزشک مصرف آمی تریپتیلین و پرفنازین را قطع نکنید.

ممکن است هنگام استفاده از این دارو، شیر دادن با شیر مادر بی خطر نباشد. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.

این دارو را بدون توصیه پزشکی به افراد زیر 18 سال ندهید.

چگونه باید آمی تریپتیلین و پرفنازین مصرف کنم؟

تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.

ممکن است تا 4 هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. به استفاده از دارو طبق دستور ادامه دهید و در صورت عدم بهبود علائم به پزشک خود اطلاع دهید.

در حین استفاده از آمی تریپتیلین و پرفنازین، ممکن است به آزمایشات پزشکی مکرر نیاز داشته باشید.

اگر نیاز به جراحی دارید، از قبل به جراح بگویید که از آمی تریپتیلین و پرفنازین استفاده می کنید. ممکن است لازم باشد مصرف دارو را برای مدت کوتاهی قطع کنید.

مصرف این دارو را به طور ناگهانی پس از مصرف طولانی مدت قطع نکنید، زیرا ممکن است علائم ناخوشایند ترک داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چگونه با خیال راحت مصرف آمی تریپتیلین و پرفنازین را متوقف کنید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

اگر یک دوز را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. مصرف بیش از حد آمی تریپتیلین و پرفنازین می تواند کشنده باشد.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل خواب آلودگی شدید، گیجی، بی قراری، توهم، استفراغ، احساس گرما یا سرما، سفتی عضلانی، گشاد شدن مردمک ها یا کما باشد.

هنگام مصرف آمی تریپتیلین و پرفنازین از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

الکل ننوشید. عوارض جانبی خطرناک یا مرگ ممکن است رخ دهد.

آمی تریپتیلین و پرفنازین ممکن است تفکر یا واکنش شما را مختل کنند. اگر رانندگی می کنید یا کاری انجام می دهید که نیاز به هوشیاری دارد، مراقب باشید. از بلند شدن خیلی سریع از حالت نشسته یا دراز کشیده خودداری کنید، در غیر این صورت ممکن است احساس سرگیجه کنید. سرگیجه یا خواب آلودگی می تواند باعث افتادن، تصادف یا صدمات شدید شود.

از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا سولاریوم خودداری کنید. پرفنازین می تواند شما را راحت تر دچار آفتاب سوختگی کند. زمانی که در خارج از منزل هستید لباس محافظ بپوشید و از کرم ضد آفتاب (SPF 30 یا بالاتر) استفاده کنید.

عوارض جانبی آمی تریپتیلین و پرفنازین

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر؛ تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

هرگونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلق و خو یا رفتار، اضطراب، حملات پانیک، مشکلات خواب، یا اگر احساس می کنید تکانشی، تحریک پذیر، بی قرار، خصمانه، پرخاشگر، بی قرار، بیش فعال (ذهنی یا فیزیکی)، بیشتر افسرده، یا افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود را دارید.

دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت از این دارو می تواند باعث اختلال حرکتی جدی شود که ممکن است قابل برگشت نباشد. هر چه مدت طولانی تری از آمی تریپتیلین و پرفنازین استفاده کنید، احتمال ابتلا به این اختلال بیشتر می شود، به خصوص اگر یک زن یا یک فرد مسن هستید.

آمی تریپتیلین و پرفنازین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کنند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

حرکات عضلانی کنترل نشده در صورت شما (جویدن، لب زدن، اخم کردن، حرکت زبان، پلک زدن یا حرکت چشم)؛

احساس سبکی، مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید.

ضربان قلب سریع، آهسته یا ناهموار؛

درد یا فشار قفسه سینه، دردی که به فک یا شانه شما گسترش می یابد.

کبودی آسان، خونریزی غیر معمول، لکه های بنفش یا قرمز زیر پوست شما.

ادرار تیره، زردی (زردی پوست یا چشم)؛

تشنج؛

تعداد کم گلبول های سفید خون – تب، لرز، گلودرد، زخم های دهان، زخم های پوستی، گلودرد، سرفه، مشکلات تنفسی. یا

واکنش شدید سیستم عصبی – ماهیچه های بسیار سفت (سفتی)، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا ناهموار، لرزش، غش.

عوارض جانبی رایج آمی تریپتیلین و پرفنازین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خواب آلودگی؛

فشار خون بالا؛

مشکلات گفتاری؛

حرکات غیر ارادی عضلات؛

احساس بی قراری یا ناتوانی در نشستن؛

دهان خشک؛

سردرد؛ یا

تغییرات سینه

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

چه داروهای دیگری بر آمی تریپتیلین و پرفنازین تأثیر می گذارد؟

استفاده از آمی تریپتیلین و پرفنازین با سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی شما می شوند می تواند این اثر را بدتر کند. قبل از استفاده از داروهای مخدر، قرص خواب، شل کننده عضلانی، یا داروی اضطراب یا تشنج، از پزشک خود سوال کنید.

در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید، به خصوص:

سایر داروهای ضد افسردگی یا دارو برای درمان اضطراب، اختلالات خلقی، یا بیماری روانی؛

سایمتیدین؛

گوانتیدین؛

داروهای سرماخوردگی یا آلرژی (بنادریل و دیگران)؛

دارو برای درمان بیماری پارکینسون؛

دارو برای درمان مشکلات معده، بیماری حرکت یا سندرم روده تحریک پذیر؛

دارو برای درمان مثانه بیش فعال؛

داروهای گشادکننده برونش برای آسم؛

داروی ریتم قلب؛ یا

داروی تشنج

این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است بر آمی تریپتیلین و پرفنازین تأثیر بگذارند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.

سلب مسئولیت پزشکی