نام ژنریک : لیسدگزامفتامین
نام تجاری: Vyvanse
اشکال دارویی: کپسول خوراکی (10 میلی گرم؛ 20 میلی گرم؛ 30 میلی گرم؛ 40 میلی گرم؛ 50 میلی گرم؛ 60 میلی گرم؛ 70 میلی گرم). قرص خوراکی جویدنی (10 میلی گرم؛ 20 میلی گرم؛ 30 میلی گرم؛ 40 میلی گرم؛ 50 میلی گرم؛ 60 میلی گرم)
دسته دارویی: محرک های CNS
لیسدگزامفتامین چیست؟
لیسدگزامفتامین یک محرک سیستم عصبی مرکزی است. این بر مواد شیمیایی موجود در مغز و اعصاب که به بیش فعالی و کنترل تکانه کمک می کنند تأثیر می گذارد.
لیزدگزامفتامین برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالان و در کودکان حداقل 6 سال استفاده می شود.
لیزدگزامفتامین همچنین برای درمان اختلال پرخوری متوسط تا شدید در بزرگسالان استفاده می شود. لیسدگزامفتامین نباید برای چاقی یا کاهش وزن استفاده شود.
لیزدگزامفتامین همچنین ممکن است برای اهدافی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده است استفاده شود.
هشدارها
لیسدگزامفتامین ممکن است ایجاد عادت کند و این دارو یک داروی سوء مصرف است. اگر با سوء مصرف مواد مخدر یا الکل مشکل داشتید به پزشک خود اطلاع دهید.
محرک ها باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی در افراد مبتلا به فشار خون بالا، بیماری قلبی یا نقص قلبی شده اند.
اگر در 14 روز گذشته از مهارکننده های MAO مانند ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین یا ترانیل سیپرومین در 14 روز گذشته استفاده کرده اید، از لیسدگزامفتامین استفاده نکنید.
لیزدگزامفتامین ممکن است باعث روان پریشی جدید یا بدتر شود (افکار یا رفتار غیرمعمول)، به خصوص اگر سابقه افسردگی، بیماری روانی یا اختلال دوقطبی دارید.
ممکن است مشکلات گردش خون داشته باشید که می تواند باعث بی حسی، درد یا تغییر رنگ در انگشتان دست یا پا شود.
در صورت داشتن علائم زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید: علائم مشکلات قلبی – درد قفسه سینه، احساس سبکی سر یا تنگی نفس. علائم روان پریشی – پارانویا، پرخاشگری، مشکلات رفتاری جدید، دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند. علائم مشکلات گردش خون – زخم های غیر قابل توضیح در انگشتان دست یا پا.
قبل از مصرف لیزدگزامفتامین چه چیزی را باید با پزشک خود در میان بگذارم؟
اگر به لیس دگزامفتامین حساسیت دارید، نباید از آن استفاده کنید.
اگر در 14 روز گذشته یک مهارکننده MAO مصرف کرده اید، از لیسدگزامفتامین استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده‌های MAO شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریقی متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و غیره هستند.
محرک ها باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی در افراد خاصی شده اند. اگر دارید به پزشک خود بگویید:
مشکلات قلبی یا نقص مادرزادی قلب؛
فشار خون بالا؛ یا
سابقه خانوادگی بیماری قلبی یا مرگ ناگهانی.
برای اطمینان از بی خطر بودن لیسدگزامفتامین برای شما، اگر شما یا هرکسی از خانواده تان تا به حال به این موارد مبتلا بوده اید، به پزشک خود اطلاع دهید:
افسردگی، بیماری روانی، اختلال دوقطبی، روان پریشی، یا افکار یا اعمال خودکشی؛
بیماری کلیوی؛
بیماری عروق کرونر (انسداد عروق)؛
مشکلات گردش خون در دست ها یا پاها؛ یا
اعتیاد به مواد مخدر یا الکل
برخی از داروها می توانند با لیسدگزامفتامین تداخل داشته باشند و باعث ایجاد بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شوند. مطمئن شوید که پزشکتان از داروهای محرک، داروهای مخدر، محصولات گیاهی یا داروهای افسردگی، بیماری های روانی، بیماری پارکینسون، سردردهای میگرنی، عفونت های جدی یا پیشگیری از حالت تهوع و استفراغ استفاده می کنید، مطمئن شوید. قبل از ایجاد هرگونه تغییر در نحوه و زمان مصرف داروهای خود از پزشک خود سوال کنید.
مشخص نیست که آیا این دارو به نوزاد متولد نشده آسیب می رساند یا خیر. با این حال، مصرف دارو در دوران بارداری می تواند باعث تولد زودرس، وزن کم هنگام تولد یا علائم ترک در نوزاد تازه متولد شده شود. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
لیزدگزامفتامین می تواند به شیر مادر نفوذ کند و ممکن است عوارض جانبی در شیرخوار ایجاد کند. در حین استفاده از این دارو نباید شیر دهید.
لیسدگزامفتامین برای درمان ADHD در کودکان کمتر از 6 سال تایید نشده است. لیزدگزامفتامین برای درمان اختلال پرخوری در افراد کمتر از 18 سال تایید نشده است.
چگونه باید لیسدگزامفتامین مصرف کنم؟
تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.
لیسدگزامفتامین ممکن است باعث ایجاد عادت شود. هرگز لیزدگزامفتامین را با شخص دیگری، به ویژه فردی که سابقه سوء مصرف مواد مخدر یا اعتیاد دارد، به اشتراک نگذارید. دارو را در جایی نگهداری کنید که دیگران نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. فروش یا واگذاری این دارو خلاف قانون است.
لیزدگزامفتامین را با غذا یا بدون غذا، اول صبح مصرف کنید.
تمام اطلاعات بیمار، راهنماهای دارو و برگه های دستورالعمل ارائه شده به شما را بخوانید. اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
قرص جویدنی باید قبل از قورت دادن آن جویده شود.
از خرد کردن، جویدن، شکستن یا تقسیم کپسول لیسدگزامفتامین خودداری کنید. آن را کامل قورت دهید.
برای آسان‌تر کردن بلع، می‌توانید کپسول لیزدگزامفتامین را باز کرده و دارو را در یک لیوان آب یا آب پرتقال بپاشید یا آن را با ماست مخلوط کنید. پس از حل شدن دارو، بلافاصله مخلوط را بنوشید یا بخورید. برای استفاده بعدی ذخیره نکنید.
در حین استفاده از این دارو، پزشک شما باید پیشرفت شما را در ویزیت های منظم بررسی کند. به هر پزشکی که شما را درمان می کند بگویید که از این دارو استفاده می کنید.
در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود. داروی خود را پیگیری کنید لیسدگزامفتامین یک داروی سوء مصرف است و اگر کسی از داروی شما به طور نادرست یا بدون نسخه استفاده می کند باید آگاه باشید.
لیسدگزامفتامین مصرف نشده یا تاریخ مصرف گذشته را در یک ظرف یا کیسه در بسته دور بیندازید. از داروساز خود بپرسید که کجا برنامه دفع داروی جامعه را پیدا کنید.
اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید، اما نه در اواخر روز. اگر تقریباً عصر است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. برای جبران دوز فراموش شده داروی اضافی مصرف نکنید.
اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
مصرف بیش از حد لیسدگزامفتامین می تواند کشنده باشد. در صورت بروز علائم آلرژیک به پزشک و یا اورژانس مراجعه و یا به فوریت های پزشکی اطلاع دهید.
علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل بی قراری، لرزش، پرش عضلانی، تنفس سریع، خصومت، خشونت، وحشت، درد یا ضعف عضلانی و ادرار تیره رنگ باشد. این علائم ممکن است با افسردگی و خستگی همراه باشد. مصرف بیش از حد ممکن است باعث تشنج یا کما شود.
هنگام مصرف لیسدگزامفتامین از چه چیزهایی باید اجتناب کنم؟
لیسدگزامفتامین ممکن است تفکر یا واکنش شما را مختل کند. اگر رانندگی می کنید یا کاری انجام می دهید که نیاز به هوشیاری دارد، مراقب باشید.
عوارض جانبی لیسدگزامفتامین
در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر؛ تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.
لیزدگزامفتامین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
علائم مشکلات قلبی – درد قفسه سینه، مشکل در تنفس، تپش ضربان قلب یا بال زدن در قفسه سینه، احساس غش کردن.
علائم روان پریشی – توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند)، مشکلات رفتاری جدید، پرخاشگری، خصومت، پارانویا. یا
علائم مشکلات گردش خون – بی حسی، درد، احساس سرما، زخم های غیر قابل توضیح، یا تغییر رنگ پوست (ظاهر رنگ پریده، قرمز یا آبی) در انگشتان دست یا پا.
اگر علائم سندرم سروتونین مانند: بی قراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلانی، پرش، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ، یا اسهال را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
لیزدگزامفتامین می تواند بر رشد کودکان تأثیر بگذارد. اگر فرزندتان در حین استفاده از لیسدگزامفتامین با سرعت طبیعی رشد نمی کند، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی شایع لیسدگزامفتامین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خشکی دهان، کاهش اشتها، کاهش وزن؛
مشکلات خواب (بی خوابی)؛
ضربان قلب سریع، احساس عصبانیت؛
سرگیجه، احساس اضطراب یا تحریک پذیری؛ یا
حالت تهوع، استفراغ، درد معده، اسهال، یبوست.
این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.
اطلاعات دوز مصرفی لیزدگزامفتامین
دوز معمول بزرگسالان برای اختلال کمبود توجه:
دوز اولیه: 30 میلی گرم خوراکی یک بار در روز صبح
دوز نگهدارنده: 30 تا 70 میلی گرم در روز. ممکن است دوز را با افزایش 10 میلی گرم یا 20 میلی گرم در فواصل تقریباً هفتگی تنظیم کند.
حداکثر دوز: 70 میلی گرم در روز
قبل از درمان، وجود بیماری قلبی و خطر سوء استفاده را ارزیابی کنید.
استفاده:
اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD)
دوز معمول بزرگسالان برای اختلال خوردن:
دوز اولیه: 30 میلی گرم خوراکی یک بار در روز صبح
دوز نگهدارنده: 50 تا 70 میلی گرم در روز. دوز را با افزایش 20 میلی گرم در فواصل تقریباً هفتگی تیتر کنید.
حداکثر دوز: 70 میلی گرم در روز
پیشنهاد:
اگر پرخوری بهبود نیافت این دارو را قطع کنید.
استفاده:
اختلال پرخوری متوسط تا شدی
دوز معمول کودکان برای اختلال کمبود توجه:
سن 6 تا 17 سال:
دوز اولیه: 30 میلی گرم خوراکی یک بار در روز صبح
دوز نگهدارنده: 30 تا 70 میلی گرم در روز. ممکن است دوز را با افزایش 10 میلی گرم یا 20 میلی گرم در فواصل تقریباً هفتگی تنظیم کند.
حداکثر دوز: 70 میلی گرم در روز
توجه:
قبل از درمان، وجود بیماری قلبی و خطر سوء استفاده را ارزیابی کنید.
استفاده:
اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD)
چه داروهای دیگری بر لیزدگزامفتامین تأثیر می گذارد؟
قبل از استفاده از داروهای اسید معده (از جمله آلکا-سلتزر یا بی کربنات سدیم) از پزشک خود سوال کنید. برخی از این داروها می توانند نحوه جذب لیزدگزامفتامین را در بدن شما تغییر دهند و ممکن است عوارض جانبی را افزایش دهند.
سایر داروها ممکن است با لیسدگزامفتامین تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. در مورد تمام داروهای فعلی خود و هر دارویی که مصرف را شروع کرده یا متوقف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
اطلاعات بیشتر
به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.
همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.