تزریق مانیتول

نام ژنریک: تزریق مانیتول

نام تجاری: Osmitrol

اشکال دارویی: محلول داخل وریدی (10%؛ 15%؛ 20%؛ 25%)؛ محلول آبیاری (5%).

دسته دارویی: دیورتیک های متفرقه .

مانیتول چیست؟

مانیتول یک دیورتیک است که برای کاهش تورم و فشار داخل چشم یا اطراف مغز استفاده می شود.

مانیتول همچنین برای کمک به بدن شما برای تولید ادرار بیشتر استفاده می شود. تزریق مانیتول در افراد مبتلا به نارسایی کلیه برای حذف آب اضافی و سموم از بدن استفاده می شود.

گاهی اوقات مانیتول تجویز می شود تا بدن شما ادرار کافی برای جمع آوری و آزمایش تولید کند. این به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا کلیه های شما به درستی کار می کنند یا خیر.

مانیتول همچنین ممکن است برای اهدافی استفاده شود که در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.

هشدارها

اگر بیماری کلیوی شدید، تورم یا احتقان ریه، نارسایی شدید قلبی، کم آبی شدید، خونریزی مغزی که در اثر جراحی ایجاد نشده است، یا اگر کلیه های شما قبلاً از کار افتاده و قادر به ادرار کردن نیستید، نباید مانیتول دریافت کنید.

رعایت موارد زیر قبل از مصرف این دارو

اگر به مانیتول حساسیت دارید نباید مانیتول دریافت کنید:

بیماری کلیوی شدید یا طولانی مدت؛

تورم یا احتقان در ریه های شما؛

نارسایی شدید قلبی؛

خونریزی در مغز شما که مربوط به جراحی نیست.

کم آبی شدید؛ یا

اگر کلیه های شما قبلاً از کار افتاده اند و نمی توانید ادرار کنید.

اگر تا به حال موارد زیر را داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:

بیماری کلیوی؛

بیماری قلبی؛ یا

عدم تعادل الکترولیت (مانند سطوح پایین پتاسیم یا سدیم در خون).

اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید به پزشک خود اطلاع دهید.

مانیتول چگونه تجویز می شود؟

مانیتول به صورت انفوزیون داخل ورید داده می شود. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی این تزریق را به شما می دهد.

مانیتول باید به آرامی تجویز شود و ممکن است دارو را به صورت شبانه روزی دریافت کنید.

اگر هنگام تزریق مانیتول در اطراف سوزن IV احساس سوزش، درد یا تورم داشتید به مراقبان خود اطلاع دهید.

برای اطمینان از اینکه تزریق مانیتول اثرات مضری ایجاد نمی کند، به آزمایش های پزشکی مکرر نیاز دارید. این همچنین به پزشک کمک می کند تا تعیین کند چه مدت باید شما را با مانیتول درمان کند.

این دارو ممکن است بر روی برخی آزمایشات پزشکی تأثیر بگذارد و ممکن است نتایج نادرستی داشته باشید. به هر پزشکی که شما را معالجه می کند بگویید که از مانیتول استفاده می کنید.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

از آنجایی که شما مانیتول را در یک محیط بالینی دریافت خواهید کرد، احتمالاً یک دوز را از دست نمی دهید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل گیجی، ضعف شدید، استفراغ، از دست دادن هماهنگی، تعریق، درد قفسه سینه، تنگی نفس شدید و غش باشد.

پس از دریافت مانیتول از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟

دستورالعمل های پزشک خود را در مورد هرگونه محدودیت در غذا، نوشیدنی یا فعالیت دنبال کنید.

عوارض جانبی مانیتول

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر؛ تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

اگر دارید فوراً به مراقبان خود بگویید:

تورم در دست یا ساق پا، افزایش سریع وزن؛

ادرار کم یا بدون ادرار؛

تنگی نفس (حتی در حالت دراز کشیدن)؛

خس خس سینه، نفس نفس زدن، سرفه همراه با مخاط کف آلود.

درد قفسه سینه، ضربان قلب سریع؛

سردرد یا احساس بیهوشی؛

تشنج؛

ادرار دردناک یا دشوار؛

درد، کبودی، تحریک، یا تغییرات پوستی در محل تزریق؛

علائم کم آبی – احساس تشنگی یا گرما شدید، ناتوانی در ادرار کردن، تعریق شدید یا پوست گرم و خشک. یا

علائم عدم تعادل الکترولیت – افزایش تشنگی یا ادرار، گیجی، استفراغ، یبوست، درد یا ضعف عضلانی، گرفتگی پا، درد استخوان، کمبود انرژی، ضربان قلب نامنظم، احساس گزگز.

عوارض جانبی رایج تزریق مانیتول ممکن است شامل موارد زیر باشد:

افزایش ادرار؛

حالت تهوع، استفراغ؛

تب، لرز، سردرد، آبریزش بینی؛

درد قفسه سینه؛

کهیر؛ یا

سرگیجه، تاری دید.

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

اطلاعات دوز مصرفی تزریق مانیتول

دوز معمول بزرگسالان برای الیگوری:

دوز تست عملکرد کلیوی قبل از شروع درمان: 0.2 گرم بر کیلوگرم وریدی در مدت 3 تا 5 دقیقه که منجر به جریان ادرار حداقل 30 تا 50 میلی لیتر در ساعت می شود. اگر جریان ادرار افزایش نیابد، ممکن است یک دوز آزمایش دوم تجویز شود. اگر پس از دوز آزمایش دوم پاسخی مشاهده نشد، بیمار باید مجدداً ارزیابی شود.

درمان: 300 تا 400 میلی گرم بر کیلوگرم (21 تا 28 گرم برای یک بیمار 70 کیلوگرمی) یا حداکثر 100 گرم از محلول 15 تا 20 درصد IV یک بار. درمان در بیماران مبتلا به الیگوری مداوم نباید تکرار شود.

پیشگیری (برای استفاده در حین جراحی های قلبی عروقی و سایر انواع جراحی): 50 تا 100 گرم IV. معمولاً بسته به نیاز بیمار به مایع از محلول 5، 10 یا 20 درصد استفاده می شود.

دوز معمول بزرگسالان برای ادم مغزی:

0.25 تا 2 گرم بر کیلوگرم به عنوان محلول 15 تا 20 درصد IV طی حداقل 30 دقیقه، نه بیشتر از هر 6 تا 8 ساعت.

برای کاهش رضایت بخش فشار داخل جمجمه، شیب اسمزی بین خون و مایع مغزی نخاعی باید تقریباً 20 mOsmol باقی بماند.

در بیماران کوچک ویا ناتوان، mg/kg 500 ممکن است کافی باشد.

چه داروهای دیگری بر مانیتول تأثیر می گذارد؟

مانیتول می تواند به کلیه های شما آسیب برساند، به خصوص اگر از داروهای خاصی برای عفونت، سرطان، پوکی استخوان، رد پیوند اعضا، اختلالات روده، فشار خون بالا، یا درد یا آرتریت (از جمله Advil، Motrin و Aleve) استفاده کنید.

به پزشک خود در مورد سایر داروهای خود، به ویژه یک دیورتیک یا «قرص آب» بگویید.

سایر داروها ممکن است بر مانیتول تأثیر بگذارند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. در مورد تمام داروهای فعلی خود و هر دارویی که مصرف را شروع کرده یا متوقف می کنید به پزشک خود بگویید.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.