ناپروکسن

نام ژنریک: ناپروکسن

نام های تجاری: Aleve، EC-Naprosyn، Flanax Pain Reliever، Midol Extended Relief، Naprelan،

دسته دارویی: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی

ناپروکسن چیست؟

ناپروکسن در ترکیب با سایر داروها با نام های تجاری زیر موجود است: Aleve PM، Aleve-D Sinus and Cold، Treximet و Vimovo.

ناپروکسن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است. با کاهش هورمون هایی که باعث التهاب و درد در بدن می شوند، عمل می کند.

قرص های تاخیری یا طولانی رهش اشکال کندتر ناپروکسن هستند که فقط برای درمان بیماری های مزمن مانند آرتریت یا اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می شوند. این فرم ها برای درمان درد حاد به اندازه کافی سریع عمل نمی کنند.

ناپروکسن برای درمان درد یا التهاب ناشی از شرایطی مانند آرتریت، اسپوندیلیت آنکیلوزان، تاندونیت، بورسیت، نقرس یا دردهای قاعدگی استفاده می شود. همچنین می توان از آن برای درمان درد حاد ناشی از سایر شرایطی که در این راهنمای دارویی ذکر نشده است استفاده کرد.

هشدارها

اگر سابقه واکنش آلرژیک به آسپرین یا سایر NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) دارید، نباید از ناپروکسن استفاده کنید.

ناپروکسن ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می تواند کشنده باشد. این شرایط می تواند بدون هشدار در هنگام استفاده از این دارو، به ویژه در افراد مسن رخ دهد.

اگر تورم صورت یا گلو، درد قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس، تکلم یا مشکلات بینایی یا تعادل دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید. در صورت مشاهده درد معده، خستگی یا ضعف، زردی پوست یا چشم، حالت تهوع، استفراغ، اجابت مزاج خونی یا سیاه و چسبناک، بثورات پوستی، کاهش وزن یا افزایش وزن بدون دلیل، یا تورم دست ها، مصرف ناپروکسن را متوقف کنید و به پزشک خود اطلاع دهید.

ناپروکسن می تواند خطر حمله قلبی یا سکته کشنده را افزایش دهد، به خصوص اگر از آن برای مدت طولانی استفاده می کنید یا دوزهای بالا مصرف می کنید، یا اگر بیماری قلبی دارید. حتی افراد بدون بیماری قلبی یا عوامل خطر ممکن است در حین مصرف این دارو دچار سکته مغزی یا حمله قلبی شوند. این دارو را درست قبل یا بعد از جراحی بای پس قلب (پیوند عروق کرونر یا CABG) استفاده نکنید.

رعایت موارد زیر قبل از مصرف این دارو

قبل از دادن ناپروکسن به کودک کمتر از 12 سال با پزشک مشورت کنید.

اگر به ناپروکسن حساسیت دارید یا پس از مصرف آسپرین یا NSAID تا به حال دچار حمله آسم یا واکنش آلرژیک شدید شده اید، نباید از ناپروکسن استفاده کنید.

ناپروکسن همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می تواند کشنده باشد. این شرایط می تواند بدون هشدار در هنگام استفاده از این دارو، به ویژه در افراد مسن رخ دهد.

از پزشک یا داروساز بپرسید که آیا استفاده از این دارو برای شما بی خطر است اگر موارد زیر را دارید:

آسم.

احتباس مایعات..

بیماری کبد یا کلیه.

سابقه زخم معده یا خونریزی.

سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا لخته شدن خون.

اگر برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته آسپرین مصرف می کنید.

بیماری قلبی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت، یا اگر سیگار می کشید.

ناپروکسن برای استفاده توسط افراد کمتر از 2 سال تایید نشده است. این دارو را بدون توصیه پزشکی به کودک ندهید.

اگر باردار هستید، نباید ناپروکسن مصرف کنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید. مصرف NSAID در 20 هفته آخر بارداری می تواند باعث مشکلات جدی قلبی یا کلیوی در جنین و عوارض احتمالی بارداری شما شود.

چگونه باید ناپروکسن مصرف کنم؟

در صورت استفاده طولانی مدت از این دارو، ممکن است نیاز به آزمایشات پزشکی مکرر داشته باشید.

در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود. بطری را در صورت عدم استفاده محکم بسته نگه دارید.

تمام اطلاعات بیمار، راهنماهای دارو و برگه های دستورالعمل ارائه شده به شما را بخوانید. اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

این دارو می تواند نتایج غیرعادی با آزمایش های پزشکی خاص ایجاد کند. به هر پزشکی که شما را درمان می کند بگویید که از ناپروکسن استفاده می کنید.

اگر برند یا شکل این دارو را تغییر دهید، نیازهای دوز شما ممکن است تغییر کند. اگر در مورد نوع ناپروکسنی که استفاده می کنید سوالی دارید از داروساز خود بپرسید.

اگر کودکی از این دارو استفاده می کند، در صورتی که کودک تغییر وزنی دارد، به پزشک خود اطلاع دهید. دوزها بر اساس وزن کودکان است و هر گونه تغییر ممکن است بر دوز کودک شما تأثیر بگذارد.

ناپروکسن را دقیقاً طبق دستورالعمل روی برچسب یا طبق تجویز پزشک استفاده کنید. این دارو را در مقادیر بیشتر یا بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید. از کمترین دوزی که در درمان بیماری شما موثر است استفاده کنید.

درست قبل از اندازه گیری دوز، سوسپانسیون خوراکی (مایع) را به خوبی تکان دهید. داروی مایع را با سرنگ دوز ارائه شده یا با قاشق یا فنجان مخصوص اندازه گیری دوز اندازه گیری کنید. اگر دستگاه اندازه گیری دوز ندارید، از داروساز خود بخواهید که یک دستگاه اندازه گیری کند.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

از آنجایی که ناپروکسن گاهی اوقات فقط در صورت نیاز استفاده می شود، ممکن است در برنامه دوز نباشید. اگر طبق برنامه هستید، به محض به یاد آوردن دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر تقریباً زمان نوبت بعدی برنامه ریزی شده فرا رسیده است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید. از داروی اضافی برای جبران دوز فراموش شده استفاده نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

در صورت مشاهده هر گونه علائم آلرژیک به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید.

از چه چیزی باید اجتناب کرد

از نوشیدن الکل خودداری کنید. ممکن است خطر خونریزی معده را افزایش دهد. از مصرف آسپرین یا سایر NSAID ها خودداری کنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

قبل از استفاده از آنتی اسید از پزشک خود بپرسید و فقط از نوع توصیه شده توسط پزشک استفاده کنید. برخی از آنتی اسیدها می توانند جذب ناپروکسن را برای بدن شما دشوارتر کنند.

قبل از مصرف هر داروی دیگری برای درد، آرتریت، تب یا تورم از پزشک خود سوال کنید. بسیاری از داروهای موجود بدون نسخه حاوی آسپرین، سالیسیلات یا سایر داروهای مشابه ناپروکسن (مانند ایبوپروفن یا کتوپروفن) هستند. مصرف برخی محصولات با هم می تواند باعث شود که شما بیش از حد از این نوع داروها مصرف کنید.

عوارض جانبی ناپروکسن

اگر علائم حمله قلبی یا سکته مغزی دارید، از کمک فوری پزشکی استفاده کنید: درد قفسه سینه که به فک یا شانه شما گسترش می یابد، بی حسی یا ضعف ناگهانی در یک طرف بدن، تکلم نامفهوم، احساس تنگی نفس.

اگر علائم واکنش آلرژیک به ناپروکسن (آبریزش یا گرفتگی بینی، خس خس یا مشکل تنفسی، کهیر، تورم در صورت یا گلو) یا یک واکنش پوستی شدید (تب، گلودرد، سوزش چشم، درد پوست) دارید، کمک فوری پزشکی کنید. بثورات پوستی قرمز یا بنفش همراه با تاول و لایه برداری).

اگر واکنش دارویی جدی دارید که می تواند بسیاری از قسمت های بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد، استفاده از ناپروکسن را متوقف کنید و به دنبال درمان پزشکی باشید. علائم ممکن است شامل بثورات پوستی، تب، غدد متورم، دردهای عضلانی، ضعف شدید، کبودی غیرمعمول، یا زرد شدن پوست یا چشمان شما باشد.

مصرف ناپروکسن را متوقف کنید و در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

تورم یا افزایش وزن سریع.

تنگی نفس (حتی با فعالیت خفیف).

اولین علامت هر بثورات پوستی، مهم نیست که چقدر خفیف باشد.

علائم خونریزی معده:  مدفوع خونی یا قیری، سرفه خونی یا استفراغی که شبیه تفاله قهوه است.

مشکلات کلیوی :  ادرار کم یا بدون ادرار، ادرار دردناک یا دشوار، تورم در پاها یا مچ پا، احساس خستگی یا تنگی نفس.

مشکلات کبدی : حالت تهوع، درد بالای معده، خارش، احساس خستگی، علائم شبیه آنفولانزا، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع خاک رس، یرقان (زرد شدن پوست یا چشم).

گلبول های قرمز پایین (کم خونی):  رنگ پریدگی پوست، احساس سبکی سر یا تنگی نفس، ضربان قلب سریع، مشکل در تمرکز. یا واکنش شدید پوستی:  تب، گلودرد، تورم در صورت یا زبان، سوزش در چشم‌ها، درد پوست به دنبال بثورات پوستی قرمز یا بنفش که گسترش می‌یابد (به‌ویژه در صورت یا قسمت بالایی بدن) و باعث ایجاد تاول و لایه‌برداری می‌شود.

عوارض جانبی رایج ناپروکسن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ورم.

کبودی، خارش، بثورات.

در گوش شما زنگ می زند.

سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی.

سوء هاضمه، سوزش سر دل، درد معده، حالت تهوع.

چه داروهای دیگری بر ناپروکسن تأثیر می گذارد؟

اگر از داروهای ضد افسردگی مانند سیتالوپرام، اسیتالوپرام، فلوکستین (پروزاک)، فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین (زولوفت)، ترازودون یا ویلازدون استفاده می کنید، قبل از استفاده از ناپروکسن از پزشک خود سوال کنید. مصرف هر یک از این داروها همراه با NSAID ممکن است باعث کبودی یا خونریزی آسان شما شود.

اگر از داروهای زیر نیز استفاده می کنید، از پزشک یا داروساز بپرسید که آیا استفاده از این دارو برای شما بی خطر است یا خیر:

لیتیوم.

پمترکسد.

پروبنسید.

دیگوکسین.

متوترکسات.

کلستیرامین.

سیکلوسپورین.

داروهای قلب یا فشار خون.

دیورتیک یا “قرص ادرار آور”.

انسولین یا داروی خوراکی دیابت.

فنی توئین یا داروهای مشابه تشنج.

وارفارین (Coumadin، Jantoven) یا رقیق کننده های خون مشابه.

این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با ناپروکسن تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات احتمالی در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید. همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.