پاروکستین

نام ژنریک: پاروکستین

نام های تجاری: Brisdelle، Paxil، Paxil CR، Pexeva

دسته دارویی: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین

پاروکستین چیست؟

پاروکستین یک داروی ضد افسردگی است که متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. پاروکستین بر مواد شیمیایی در مغز تأثیر می گذارد که ممکن است در افراد مبتلا به افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالات نامتعادل باشد.

پاروکستین برای درمان افسردگی، از جمله اختلال افسردگی اساسی استفاده می شود. پاروکستین همچنین برای درمان اختلال هراس، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، اختلالات اضطرابی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD)> استفاده می شود.

پاروکستین با نام تجاری Brisdelle برای درمان گرگرفتگی مربوط به یائسگی استفاده می شود. بریسدل برای درمان هیچ بیماری دیگری نیست.

هشدارها

اگر پیموزاید یا تیوریدازین نیز مصرف می کنید، نباید از پاروکستین استفاده کنید. از پاروکستین در 14 روز قبل یا 14 روز پس از استفاده از یک مهارکننده MAO مانند ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین یا ترانیل سیپرومین استفاده نکنید.

برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید.

در صورت داشتن علائمی مانند بی قراری، توهم، سفتی عضلات، انقباض، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه، گرما یا احساس سوزن سوزن شدن، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، تب، تعریق، لرزش، ضربان قلب سریع یا تشنج، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

بدون مشورت با پزشک، مصرف پاروکستین را قطع نکنید.

رعایت موارد زیر قبل از مصرف این دارو

اگر به پاروکستین حساسیت دارید یا اگر پیموزاید یا تیوریدازین مصرف می کنید، نباید از این دارو استفاده کنید.

از مهارکننده های MAO در 14 روز قبل یا 14 روز پس از مصرف پاروکستین استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده های MAO عبارتند از ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین و ترانیل سیپرومین. پس از قطع مصرف پاروکستین، باید حداقل 14 روز قبل از شروع مصرف یک مهارکننده MAO صبر کنید.

برای اینکه مطمئن شوید پاروکستین برای شما بی خطر است، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

بیماری قلبی، فشار خون بالا یا سکته مغزی

بیماری کبد یا کلیه

خونریزی یا اختلال لخته شدن خون

تشنج یا صرع

اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)، اعتیاد به مواد مخدر یا افکار خودکشی

مشکلات جنسی

گلوکوم با زاویه باریک

سطوح پایین سدیم در خون شما

مطمئن شوید که پزشکتان از داروهای محرک، داروهای مخدر، محصولات گیاهی یا داروهای افسردگی، بیماری های روانی، بیماری پارکینسون، سردردهای میگرنی، عفونت های جدی یا پیشگیری از تهوع و استفراغ استفاده می کنید، مطمئن شوید. این داروها ممکن است با پاروکستین تداخل داشته باشند و باعث ایجاد بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شوند.

برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. پزشک باید در ویزیت های منظم پیشرفت شما را بررسی کند. خانواده یا سایر مراقبان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خو یا علائم شما هوشیار باشند.

مصرف یک داروی ضد افسردگی SSRI در دوران بارداری ممکن است باعث مشکلات جدی ریوی یا سایر عوارض در نوزاد شود. با این حال، اگر مصرف داروی ضد افسردگی خود را متوقف کنید، ممکن است دچار عود افسردگی شوید. اگر باردار شدید فورا به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو را بدون نظر پزشک شروع یا قطع نکنید.

اگر باردار هستید از بریسدل استفاده نکنید.

در حین استفاده از این دارو نباید شیر دهید.

مصرف پاروکستین برای افراد کمتر از 18 سال تایید نشده است.

چگونه باید پاروکستین مصرف کنم؟

پاروکستین را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را رعایت کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد.

قرص طولانی رهش را به طور کامل قورت دهید و آن را له نکنید، نجوید یا نشکنید.

قبل از اندازه گیری دوز، سوسپانسیون خوراکی (مایع) را تکان دهید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.

ممکن است تا 4 هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. به استفاده از دارو طبق دستور ادامه دهید و در صورت عدم بهبود علائم به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر تغییراتی در عملکرد جنسی دارید، مانند از دست دادن علاقه به رابطه جنسی، مشکل در ارگاسم، یا (در مردان) مشکلات نعوظ یا انزال، به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از مشکلات جنسی قابل درمان هستند.

مصرف پاروکستین را به طور ناگهانی قطع نکنید، زیرا ممکن است علائم ناخوشایند ترک داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چگونه با خیال راحت مصرف پاروکستین را قطع کنید. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد کاهش دوز خود رعایت کنید.

در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟

مصرف بیش از حد پاروکستین می تواند کشنده باشد.

از چه چیزی باید اجتناب کرد

تا زمانی که بدانید پاروکستین چه تأثیری بر شما خواهد داشت از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود.

قبل از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند آسپرین، ایبوپروفن (ادویل، موترین)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب (Celebrex)، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و غیره از پزشک خود سوال کنید. استفاده از NSAID همراه با پاروکستین ممکن است باعث کبودی یا خونریزی شما شود.

نوشیدن الکل همراه با این دارو می تواند عوارض جانبی ایجاد کند.

عوارض جانبی پاروکستین

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک به پاروکستین (کهیر، تنفس دشوار، تورم در صورت یا گلو) یا واکنش شدید پوستی (تب، گلودرد، سوزش چشم، درد پوست، بثورات پوستی قرمز یا بنفش همراه با اورژانس کمک پزشکی کنید. ایجاد تاول و لایه برداری).

هرگونه علائم جدید یا بدتر شدن را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلق و خو یا رفتار، اضطراب، حملات پانیک، مشکلات خواب، یا اگر احساس تکانشگری، تحریک پذیری، بی قراری، خصومت، پرخاشگری، بی قراری، بیش فعالی (ذهنی یا فیزیکی)، بیشتر افسرده، یا افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود را دارید.

اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

افکار تند، کاهش نیاز به خواب، رفتار غیرمعمول ریسک پذیر، احساس شادی یا غم شدید، پرحرفی بیش از حد معمول.

تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم، یا دیدن هاله در اطراف نورها.

درد یا حساسیت غیر معمول استخوان، تورم یا کبودی

تغییر در وزن یا اشتها

کبودی آسان، خونریزی غیرمعمول (بینی، دهان، واژن یا رکتوم)، سرفه خونی.

واکنش شدید سیستم عصبی – ماهیچه های بسیار سفت (سفتی)، تب بالا، تعریق، گیجی، ضربان قلب سریع یا ناهموار، لرزش، غش. یا سطوح پایین سدیم در بدن – سردرد، گیجی، تکلم نامفهوم، ضعف شدید، از دست دادن هماهنگی، احساس بی ثباتی.

اگر علائم سندرم سروتونین مانند: بی قراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلانی، پرش، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ، یا اسهال را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

عوارض جانبی رایج پاروکستین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تغییرات بینایی

ضعف، خواب آلودگی، سرگیجه، خستگی

عرق کردن، اضطراب، لرزش

مشکلات خواب (بی خوابی)

از دست دادن اشتها، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست

خشکی دهان، خمیازه کشیدن

عفونت

سردرد

کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، انزال غیرطبیعی یا مشکل در ارگاسم.

چه داروهای دیگری بر پاروکستین تأثیر می گذارد؟

استفاده از پاروکستین با سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی شما می شوند می تواند این اثر را بدتر کند. قبل از استفاده از داروهای مخدر، قرص خواب، شل کننده عضلانی، یا داروی اضطراب یا تشنج، از پزشک خود سوال کنید.

در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود گزارش دهید، به خصوص:

سایمتیدین (تاگامت)، دیگوکسین، مخمر سنت جان، تاموکسیفن، تئوفیلین، تریپتوفان (گاهی اوقات ال-تریپتوفان نامیده می شود)، وارفارین (کومادین، جانتوون).

دیورتیک یا “قرص ادرارآور”

داروی ریتم قلب

داروهای HIV یا ایدز

داروهای خاصی برای درمان نارکولپسی یا ADHD – آمفتامین، اتوموکستین، دکستروآمفتامین، آدرال، دگزدرین، اوکو، ویوانس و غیره.

 داروی درد مخدر – فنتانیل، ترامادول.

دارویی برای درمان اضطراب، اختلالات خلقی، اختلالات فکری، یا بیماری های روانی – مانند بوسپیرون، لیتیوم، سایر داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد روان پریشی.

داروی سردرد میگرنی – سوماتریپتان، ریزاتریپتان، زولمیتریپتان و دیگران؛ یا داروی تشنج – فنوباربیتال، فنی توئین.

این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با پاروکستین تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات احتمالی در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.

اطلاعات بیشتر

به یاد داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از پاروکستین فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید. همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.