نام ژنریک: پرفنازین
نام تجاری: تریلافون
شکل دارویی: قرص خوراکی (16 میلی گرم؛ 2 میلی گرم؛ 4 میلی گرم؛ 8 میلی گرم)
طبقات دارویی: ضد استفراغ فنوتیازین، ضد روان پریشی فنوتیازین
پرفنازین چیست؟
پرفنازین یک داروی فنوتیازین ضد روان پریشی است. پرفنازین برای درمان اختلالات روان پریشی مانند اسکیزوفرنی استفاده می شود. همچنین برای کنترل حالت تهوع و استفراغ شدید استفاده می شود.
هشدارها
اگر بیماری کبدی، آسیب مغزی، افسردگی مغز استخوان، اختلال سلول های خونی دارید، یا اگر از مقادیر زیادی الکل یا داروهایی که باعث خواب آلودگی شما می شوند نیز استفاده می کنید، نباید از پرفنازین استفاده کنید.
پرفنازین برای استفاده در افراد مسن مبتلا به روان پریشی مرتبط با زوال عقل تایید نشده است.
اگر حرکات چشم‌ها، لب‌ها، زبان، صورت، بازوها یا پاهایتان تکان می‌خورد یا حرکات غیرقابل کنترلی داشتید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اینها می توانند نشانه های اولیه عوارض جانبی خطرناک باشند.
رعایت موارد زیر قبل از مصرف این دارو
اگر به هر فنوتیازین (مانند پرفنازین، کلرپرومازین، پروکلروپرازین، پرومتازین یا تیوریدازین) حساسیت دارید، نباید از پرفنازین استفاده
کنید:
بیماری کبد
ضربه مغزیافسردگی مغز استخوان
اختلال سلول های خونی (مانند پلاکت های پایین یا تعداد کم گلبول های قرمز یا سفید خون)
اگر همچنین از مقادیر زیادی الکل یا داروهایی استفاده می کنید که باعث خواب آلودگی شما می شوند.
پرفنازین ممکن است خطر مرگ را در افراد مسن مبتلا به روان پریشی مرتبط با زوال عقل افزایش دهد و برای این استفاده تایید نشده است.
اگر تا به حال موارد زیر را داشته اید به پزشک خود بگویید:
آسم شدید، آمفیزم یا سایر مشکلات تنفسی
سطوح پایین کلسیم در خون (هیپوکلسمی)
بزرگ شدن پروستات یا مشکلات ادراری
تومور غده آدرنال (فئوکروموسیتوم)
افسردگی شدید یا درمان نشده
بیماری قلبی یا فشار خون بالا
بیماری کلیوی
بیماری پارکینسون
سرطان پستان
گلوکوم
یک عارضه جانبی جدی در هنگام استفاده از پرفنازین یا فنوتیازین دیگر.
اگر در حین مصرف پرفنازین در معرض گرما یا سرمای شدید یا سموم حشره کش قرار می گیرید، به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار هستید یا باردار شده اید به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف داروهای ضد روان پریشی در 3 ماه آخر بارداری ممکن است باعث مشکلات تنفسی، مشکلات تغذیه یا علائم ترک در نوزاد شود.
ممکن است هنگام استفاده از این دارو، شیر دادن با شیر مادر بی خطر نباشد. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.
چگونه باید پرفنازین مصرف کنم؟
تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را رعایت کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.
اگر به جراحی نیاز دارید، به جراح خود بگویید که در حال حاضر از این دارو استفاده می کنید.
مصرف پرفنازین را به طور ناگهانی قطع نکنید، زیرا ممکن است علائم ناخوشایندی مانند تهوع، استفراغ، سرگیجه یا لرزش داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چگونه با خیال راحت مصرف این دارو را متوقف کنید.
در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود.
به آزمایشات پزشکی مکرر نیاز خواهید داشت.
اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.
اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
مصرف بیش از حد پرفنازین می تواند کشنده باشد.
هنگام مصرف پرفنازین از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟
از رانندگی یا فعالیت های خطرناک تا زمانی که بدانید پرفنازین بر شما تأثیر می گذارد، خودداری کنید. سرگیجه یا خواب آلودگی می تواند باعث سقوط، تصادف یا صدمات شدید شود.
از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا سولاریوم خودداری کنید. پرفنازین می تواند شما را راحت تر دچار آفتاب سوختگی کند.
از بلند شدن خیلی سریع از حالت نشسته یا دراز کشیده خودداری کنید، در غیر این صورت ممکن است احساس سرگیجه کنید.
زمانی که در خارج از منزل هستید لباس محافظ بپوشید و از کرم ضد آفتاب (SPF 30 یا بالاتر) استفاده کنید.
از نوشیدن الکل خودداری کنید. می تواند برخی از عوارض جانبی پرفنازین را افزایش دهد.
عوارض جانبی پرفنازین
اگر هر یک از این علائم واکنش آلرژیک را دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر. تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یاگلو.
دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت از پرفنازین می تواند باعث اختلال حرکتی جدی شود که ممکن است برگشت پذیر نباشد. هر چه مدت بیشتری از پرفنازین استفاده کنید، احتمال ابتلا به این اختلال بیشتر می شود، به خصوص اگر یک زن یا یک فرد مسن هستید.
پرفنازین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
حرکات کنترل نشده عضلات در بازوها یا پاها یا صورت شما (جویدن، لب زدن، اخم کردن، حرکت زبان، پلک زدن یا حرکت چشم)؛
تشدید علائم اسکیزوفرنی
ضربان قلب آهسته، نبض ضعیف، تنفس ضعیف یا کم عمق
احساس سبکی، مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید.
گیجی، پارانویا، احساس بی قراری یا هیجان
یرقان (زردی پوست یا چشمان شما)
ادرار کم یا بدون ادرار
تشنج
تعداد کم گلبول های سفید: تب، لرز، زخم های دهان، زخم های پوستی، گلودرد، سرفه، مشکلات تنفسی، احساس سبکی سر.
واکنش شدید سیستم عصبی: ماهیچه های بسیار سفت (سفتی)، تب بالا، تعریق، ضربان قلب سریع یا ناهموار.
عوارض جانبی مانند خشکی دهان، یبوست، لرزش و خواب آلودگی ممکن است در افراد مسن بیشتر باشد.
عوارض جانبی رایج پرفنازین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
از دست دادن اشتها، استفراغ، اسهال، یبوست
مشکلات خواب (بی خوابی)، رویاهای عجیب
خارش خفیف یا بثورات پوستی
سرگیجه خفیف یا خواب آلودگی
خشکی دهان یا گرفتگی بینی
افزایش تعریق یا ادرار
تورم یا ترشح سینه
تاری دید، سردرد.
اطلاعات دوز مصرفی پرفنازین
دوز معمول بزرگسالان برای سایکوز:
بیماران با اختلال متوسط و غیر بستری:
دوز توصیه شده: 4 تا 8 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز، با کاهش دوز به حداقل دوز موثر در اسرع وقت
-دوز توصیه شده: 8 تا 16 میلی گرم خوراکی 2 تا 4 بار در روز
-حداکثر دوز: 24 میلی گرم در روز
بیماران بستری شده در بیمارستان:
-حداکثر دوز: 64 میلی گرم در روز
نکته:
بیماران غیر بستری باید به دوز روزانه 24 میلی گرم محدود شوند. حداکثر دوز 64 میلی گرم باید در بیماران بستری در بیمارستان استفاده شود.
دوز توصیه شده: 8 تا 16 میلی گرم خوراکی، در دوزهای منقسم
دوز معمول بزرگسالان برای تهوع/استفراغ:
حداکثر دوز: 24 میلی گرم در روز، در دوزهای منقسم
توجه:
استفاده: درمان اسکیزوفرنی
-دوز باید در اسرع وقت کاهش یابد. مصرف: تهوع و استفراغ شدید
دوز معمول کودکان برای سایکوز:
12 سال به بالا:
بیماران با اختلال متوسط و غیر بستری:
دوز توصیه شده: 4 تا 8 میلی گرم خوراکی 3 بار در روز، با کاهش دوز به حداقل دوز موثر در اسرع وقت
-حداکثر دوز: 24 میلی گرم در روز
بیماران بستری شده در بیمارستان:
-دوز توصیه شده: 8 تا 16 میلی گرم خوراکی 2 تا 4 بار در روز
-حداکثر دوز: 64 میلی گرم در روز
نظرات:
بیماران غیر بستری باید به دوز روزانه 24 میلی گرم محدود شوند. حداکثر دوز 64 میلی گرم باید در بیماران بستری در بیمارستان استفاده شود.
استفاده: درمان اسکیزوفرنی
دوز معمول کودکان برای تهوع/استفراغ:
12 سال به بالا:
-دوز توصیه شده: 8 تا 16 میلی گرم خوراکی، در دوزهای منقسم
-حداکثر دوز: 24 میلی گرم در روز، در دوزهای منقسم
اظهار نظر:
-دوز باید در اسرع وقت کاهش یابد.
مصرف: تهوع و استفراغ شدید.
چه داروهای دیگری بر پرفنازین تأثیر می گذارد؟
مصرف پرفنازین همراه با سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند یا تنفس شما را کند می کنند، می تواند عوارض جانبی خطرناک یا تهدید کننده زندگی ایجاد کند. قبل از استفاده از داروهای مخدر، قرص خواب، شل کننده عضلانی، یا داروی اضطراب یا تشنج، از پزشک خود سوال کنید.
بسیاری از داروها می توانند بر پرفنازین تأثیر بگذارند. این شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی است. همه تعاملات ممکن در اینجا فهرست نشده اند. در مورد تمام داروهای فعلی خود و هر دارویی که مصرف را شروع کرده یا متوقف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
اطلاعات بیشتر
به خاطر داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید. همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال می شود.