ریواستیگمین

 نام ژنریک: rivastigmine  (خوراکی) [ri-va-STIG-meen]

نام تجاری: Exelon

شکل دارویی: کپسول خوراکی (1.5 میلی گرم؛ 3 میلی گرم؛ 4. 5 میلی گرم؛ 6 میلی گرم)

دسته دارویی: مهارکننده­های کولین استراز

ریواستیگمین چیست؟

ریواستیگمین درمانی برای آلزایمر یا پارکینسون نیست.

ریواستیگمین برای درمان زوال عقل خفیف تا متوسط ​​ناشی از بیماری آلزایمر یا پارکینسون استفاده می شود.

*ریواستیگمین همچنین ممکن است برای اهدافی استفاده شود که در این راهنمای دارویی ذکر نشده است.

هشدارها

اگر تا به حال قرمزی، خارش یا تحریک پوستی شدید ناشی از استفاده از چسب پوستی پوستی ریواستیگمین داشته اید، نباید ریواستیگمین خوراکی مصرف کنید.

قبل از مصرف این دارو

اگر تا به حال قرمزی، خارش یا تحریک پوستی شدید ناشی از استفاده از پچ پوستی ترانس درمال ریواستیگمین داشته­اید، نباید ریواستیگمین خوراکی مصرف کنید.

اگر به ریواستیگمین یا داروهای مشابه مانند فلبامات، مپروبامات یا کاریزوپرودول حساسیت دارید، نباید ریواستیگمین مصرف کنید.

اگر تا به حال موارد زیر را داشته­اید به پزشک خود بگویید:

• تشنج.

• مشکلات ادرار.

• مشکلات قلبی.

• بیماری کبد یا کلیه.

• زخم یا خونریزی معده.

• آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، یا سایر اختلالات تنفسی.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

ممکن است هنگام استفاده از این دارو، شیر دادن با شیر مادر بی خطر نباشد. در مورد هر خطری از پزشک خود سوال کنید.

داروهای مرتبط / مشابه

گوکووری، دونپزیل، ممانتین، روپینیرول، پرامیپکسول، بنزتروپین، آریسپت

چگونه باید ریواستیگمین مصرف کنم؟

ریواستیگمین را با غذا مصرف کنید.

پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.

اگر به جراحی نیاز دارید، به جراح خود بگویید که در حال حاضر از این دارو استفاده می کنید.

در حالت عمودی در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری شود. اجازه ندهید داروی مایع منجمد شود.

همزمان با مصرف کپسول ریواستیگمین یا مایع خوراکی از پچ پوستی ترانس درمال ریواستیگمین استفاده نکنید.

دوزهای ریواستیگمین بر اساس وزن است. در صورت افزایش یا کاهش وزن ممکن است دوز مورد نیاز شما تغییر کند.

تمام دستورالعملهای روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه­های دستورالعمل را بخوانید.

داروی مایع را با دقت اندازه گیری کنید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازه گیری دوز دارو (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.

دستورالعملهای مصرف ارائه شده همراه با دارو را بخوانید و به دقت دنبال کنید. اگر این دستورالعملها را نمی­فهمید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

اگر به هر دلیلی مصرف ریواستیگمین را متوقف کردید، بدون مشورت با پزشک خود، دارو را مجدداً شروع نکنید. ممکن است لازم باشد با دوز کمتر شروع کنید.

اگر دچار استفراغ یا اسهال هستید، یا اگر بیش از حد معمول عرق می کنید، با پزشک خود تماس بگیرید. هنگام مصرف ریواستیگمین می توانید به راحتی دچار کم آبی شوید.

پس از استفاده از سرنگ، قسمت بیرونی آن را با یک دستمال تمیز پاک کنید و سرنگ را دوباره در جعبه محافظ خود قرار دهید. بطری دارو را با استفاده از درب ضد کودک ببندید..

ممکن است داروی مایع را مستقیماً از سرنگ قورت دهید یا دارو را با یک لیوان کوچک آب، آب میوه یا نوشابه مخلوط کنید. این مخلوط را ظرف 4 ساعت پس از مخلوط کردن هم بزنید و بنوشید. کمی آب به لیوان اضافه کنید، به آرامی بچرخانید و بلافاصله بنوشید.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می ­افتد؟

قبل از تمام شدن کامل دارو، نسخه خود را دوباره تهیه کنید.

اگر چندین دوز را پشت سر هم فراموش کردید، قبل از مصرف بیشتر ریواستیگمین با پزشک خود تماس بگیرید.

در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده، دوز فراموش شده را نادیده بگیرید. دو دوز را در یک زمان مصرف نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می­ افتد؟

به دنبال مراقبتهای پزشکی اورژانسی باشید.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل تهوع شدید، استفراغ، ترشح بزاق، تعریق، ضربان قلب آهسته، تنفس ضعیف یا کم عمق، غش یا تشنج باشد.

هنگام مصرف ریواستیگمین از چه چیزهایی باید اجتناب کنم؟

تا زمانی که متوجه نشدید ریواستیگمین چه تأثیری بر شما می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنشهای شما ممکن است مختل شود.

عوارض جانبی ریواستیگمین

در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر؛ تنفس دشوار؛ تورم صورت، لبها، زبان یا گلو.

ریواستیگمین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• تشنج .

• ادرار دردناک یا مشکل.

• قرمزی شدید پوست، خارش، یا سوزش.

• احساس سنگینی سر، مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید

• استفراغ یا اسهال شدید یا مداوم، از دست دادن اشتها، کاهش وزن.

• لرزش (لرزش کنترل نشده)، حرکات عضلانی بی قرار در چشم، زبان، فک یا گردن.

• مدفوع خونی یا قیری، سرفه همراه با مخاط خونی یا استفراغی که شبیه تفاله قهوه است.

• علائم کم آبی احساس تشنگی یا گرما شدید، ناتوانی در ادرار کردن، تعریق شدید یا پوست گرم و خشک.

عوارض جانبی رایج ریواستیگمین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ضعف.

• از دست دادن اشتها؛

• ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ.

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

اطلاعات دوز ریواستیگمین

دوز معمول بزرگسالان برای بیماری آلزایمر:

بیماری آلزایمر خفیف تا متوسط:

دهانی:

 دوز اولیه: 1.5 میلی گرم خوراکی دو بار در روز

 دوز نگهدارنده: پس از حداقل 2 هفته درمان، اگر دوز اولیه به خوبی تحمل شود، می توان آن را به 3 میلی گرم دو بار در روز افزایش داد. افزایش بعدی به 4.5 میلی گرم و 6 میلی گرم دو بار در روز باید تنها پس از حداقل 2 هفته در دوز قبلی انجام شود.

پچ ترانسدرمال:

 دوز اولیه: 4. 6 میلی گرم  /  24 ساعت پچ بر روی پوست یک بار در روز اعمال می شود.

 دوز نگهدارنده: پس از حداقل 4 هفته درمان در دوز اولیه، و در صورت تحمل خوب، میتوان دوز را تا زمانی که این دوز مفید است به 9.5 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد. سپس میتوان دوز را به 13.3 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد

 حداکثر دوز: 13. پچ 3 میلی گرم در 24 ساعت روزانه روی پوست اعمال می شود. دوزهای بالاتر هیچ مزیت اضافی قابل توجهی ندارد و با افزایش قابل توجهی در بروز عوارض جانبی همراه است.

بیماری آلزایمر شدید:

پچ ترانسدرمال:

 دوز توصیه شده: 13. 3 میلی گرم  /  24 ساعت چسب ترانس درمال روی پوست یک بار در روز اعمال می شود. هر 24 ساعت یکبار یک پچ جدید جایگزین کنید

استفاده: برای درمان زوال عقل خفیف، متوسط ​​یا شدید از نوع آلزایمر (AD)

دوز معمول بزرگسالان برای بیماری پارکینسون:.

بیماری پارکینسون خفیف تا متوسط ​​دمانس:

دهانی:

دوز اولیه: 1.5 میلی گرم خوراکی دو بار در روز همراه با وعده های غذایی صبح و عصر

دوز نگهدارنده: پس از آن، دوز را میتوان به 3 میلی گرم خوراکی دو بار در روز و بیشتر به 4.5 میلی گرم دو بار در روز و 6 میلی گرم دو بار در روز (بر اساس تحمل) با حداقل 4 هفته در هر دوز افزایش داد.

پچ ترانسدرمال:

دوز اولیه: 4. 6 میلی گرم در 24 ساعت روی پوست یک بار در روز اعمال می شود

دوز نگهدارنده: پس از حداقل چهار هفته درمان و در صورت تحمل خوب، دوز پچ را می توان تا زمانی که این دوز مفید است به 9.5 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد. سپس میتوان دوز را به 13.3 میلی گرم در 24 ساعت افزایش داد.

حداکثر دوز: 13. 3 میلی گرم در 24 ساعت. دوزهای بالاتر هیچ مزیت اضافی قابل توجهی ندارد و با افزایش قابل توجهی در بروز عوارض جانبی همراه است.

استفاده: برای درمان زوال عقل خفیف تا متوسط ​​مرتبط با بیماری پارکینسون

چه داروهای دیگری بر ریواستیگمین تأثیر می گذارد؟

در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید، به خصوص:

• دارو برای درمان مثانه بیش فعال.

• دارو برای درمان بیماری پارکینسون.

• داروهای گشادکننده برونش برای آسم.

• داروهای مهارکننده بتا قلب یا فشار خون.

• داروهای سرماخوردگی یا آلرژی (بنادریل و غیره).

• دارو برای درمان افسردگی، اضطراب، اختلالات خلقی، یا بیماری روانی.

• دارویی برای درمان تهوع / استفراغ، مشکلات معده، بیماری حرکت، یا سندرم روده تحریک پذیر.

• یک NSAID (داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، ادویل، موترین، آلو و غیره).

این لیست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر ممکن است بر ریواستیگمین تأثیر بگذارند از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامینها و محصولات گیاهی. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.

اطلاعات بیشتر

به خاطر داشته باشید، این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید، هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از این دارو فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

همیشه با ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی خود مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات نمایش داده شده در این صفحه برای شرایط شخصی شما اعمال میشود.